در کوین سرا از جدیدترین و داغ ترین اخبار و مطالب دنیای ارزهای رمزپایه مطلع می شوید .

چطور می توان از مزیت تراکنش های سگویت بیت کوین استفاده کرد

1 2,845

احتمالا اخیرا بارها نام و اصطلاح SegWit(سگویت) را شنیده اید و شاید درباره آن خوانده باشید. گزارش ها حاکی از آن است که تراکنش های سگویت رو به افزایش هستند و بسیاری از کارشناسان از این بروزرسانی تقدیر کرده اند. همچنین پلتفرم ها و شبکه ها خواستار ادغام شدن و استفاده از این فناوری هستند. حتی چانگ پنگ ژائو، مدیرعامل بایننس، به نظر می رسد در فکر اضافه کردن سگویت به پلتفرم خود است. با این حال توضیحات در مورد چگونگی استفاده از آن بسیار کم است. در اینجا قصد داریم در مورد چگونگی استفاده از این آدرس ها صحبت کنیم.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سگویت می توانید اینجا کلیک کنید.

کوتاه در مورد سگویت

ابتدا بیایید ببینیم در مورد چه چیزی صحبت می کنیم. همانطور که می‌دانید تعداد زیادی ارز رمزنگاری وجود دارد و هر کدام پروتکل مخصوص به خود را دارند که خیلی ساده مجموعه قوانینی هستند که باید از آنها پیروی کرد. اینجا است که سگویت وارد می شود. سگویت یک پروتکل اختیاری برای شبکه های بلاک چین است که ابتدا در سال 2017 در لایت کوین و سپس در شبکه بیت کوین فعال شد. سگویت خلاصه کلمات Segregated Witness است. Segregate به معنای جداسازی و Witnesses امضای تراکنش است. به این ترتیب و به طور کلی SegWit به معنای جداکردن امضاهای معامله یا تراکنش است.

هر بلاک دارای یک امضای دیجیتال از فرستنده به عنوان بخشی از داده های تراکنش بوده که برای فرایند اعتبارسنجی مهم است. اما فضای زیادی را اشغال می کند، حدود 60 درصد از داده های تراکنش. اما سگویت به عنوان یک پروسه، داده های مربوط به امضاء را از تراکنش ها برداشته و فضای بیشتری را برای قرار گرفتن تراکنش های بیشتر در هر بلاک آزاد می کند. به این ترتیب بلاک چین شاهد حضور بلاک هایی با اندازه های بزرگتر خواهد بود.

اما این چه سودی دارد؟ پاسخ این سوال را می توان به طور خلاصه در چهار کلمه گفت: انعطاف پذیری، هزینه، سرعت و مقیاس پذیری. هنگامی که ظرفیت بیشتری برای ذخیره تراکنش های بیشتر وجود دارد، پس تراکنش های بیشتری در یک بلاک قرار گرفته، تراکنش ها سریعتر و با هزینه کمتر قابل انجام هستند. با این حال مفهوم سگویت اولین بار توسط پیتر وویل، توسعه دهنده بیت کوین، تدوین و ارائه شد و هدف آن محافظت از کاربران در برابر انعطاف پذیری تراکنش ها بود. نوعی حمله که به افراد امکان تغییر هویت منحصر به فرد تراکنش های بیت کوین را می داد.

بسیاری بر این باورند که سگویت در صورت ترکیب شدن با شبکه لایتنینگ امکان پردازش میلیون ها تراکنش در ثانیه را فراهم می کند. اما منتقدان ادعا می کنند که این بروزرسانی برای تغییر و تاثیر بر مشکلاتی که بیت کوین در مورد مقیاس پذیری با آن مواجه است، کافی نیست.

شما می توانید هزینه آخرین تراکنش خود را از اینجا بررسی نمایید.

چطور از سگویت استفاده کنیم؟

اکنون که می دانید سگویت چیست، بیایید به نحوه استفاده از آن بپردازیم. استفاده از آن بسیار ساده است و بخش اعظم آن به صورت خودکار انجام می شود. به این معنی که تمام کاری که باید انجام دهید این است که تنظیمات را انجام داده و امضای خود را از داده ها خارج کنید و از انجام تراکنش های خود با هزینه پایین لذت ببرید.

گام اول: یک کیف پول که از تراکنش های سگویت پشتیبانی می کند دریافت کنید یا کیف پول خود را ارتقاء دهید.

سگویت از سال 2017 ارائه شده، اما همه کیف پول ها این گزینه را ندارند. از جمله آنها می توان به ترزور، لجر، سامورائی ولت، الکتریوم، کیپ کی و غیره اشاره کرد. توصیه می‌کنیم که قبل از تهیه یک کیف پول، نوعی را انتخاب کنید که از این ویژگی پشتیبانی کند.

اگر از قبل کیف پولی را دارید که از تراکنش های سگویت پشتیبانی می کند، اما آن را به عنوان یک گزینه مشاهده نمی کنید، به احتمال زیاد تنها به یک نرم افزار یا یک بروزرسانی سیستم عامل نیاز دارید(بسته به این که یک کیف پول نرم افزاری دارید یا یک کیف پول سخت افزاری). مسلما نیاز به دانلود یا خرید یک کیف پول متفاوت نخواهید داشت. جهت بروزرسانی نیز کافی است راهنمای ارائه شده توسط هر کیف پول خاص را مطالعه نمایید.

گام دوم: ایجاد یک حساب کاربری جدید

حالا که کیف پول جدید خود را دانلود کردید یا کیف پول قبلی خود را به روز رسانی کرده اید، وقت آن است که یک حساب سگویت جدید ساخته تا بتوانید ارز خود را به این آدرس انتقال دهید. بله درست است، حتی اگر هیچ نرم افزار جدیدی دانلود نکرده اید یا دستگاه جدیدی نخریده اید، لازم است یک حساب کاربری و آدرس جداگانه ایجاد نمایید. این گام ممکن است در کیف پول های مختلف متفاوت باشد، اما این اختلافات جزئی است. قبل از ایجاد حساب کاربری، برخی از کیف پول ها از شما می‌خواهند تا یک ارز رمزنگاری و نوع دستگاه خود را انتخاب کنید. سپس به احتمال زیاد دو نوع حساب پیشنهاد می شود:

  1. حساب قدیمی شما که با نام حساب Legacy خواهد بود. مهم نیست که چه تعداد از این آدرس ها دارید. نگران نباشید زیرا تمام آنها امن هستند و به همان شکل باقی خواهند ماند و این بروزرسانی هیچ تاثیری بر آنها نخواهد داشت. آنها فقط قادر به پشتیبانی از ویژگی جدید نخواهند بود.
  2. حساب جدید سگویت شما؛ گزینه ای که ما در اینجا انتخاب خواهیم کرد.

برای کسانی که می خواهند بدانند آیا می توان چندین حساب سگویت ایجاد کرد باید گفت بله، این امکان وجود دارد. این مورد بستگی به کیف پول شما دارد، اما به طور کلی و پیش فرض می توان گفت که شما فقط باید مراحل ایجاد هر اکانت را تکرار کنید و احتمالا مسیر را کمی با تغییر طی کنید. با این وجود هر کیف پول خاص باید راهنمایی برای این منظور داشته باشد.

گام سوم: تولید یک آدرس سگویت

خب حالا یک حساب کاربری داریم و اکنون نیاز به یک آدرس داریم. در مورد نحوه تولید یک آدرس، حتما دستورالعمل کیف پول خود را دنبال کنید. در اغلب کیف پول ها، پس از اینکه ساخت یک حساب کاربری را تمام کردید، تنها کاری که باید انجام دهید کلیک بر روی آن و تایید صحت آن از طریق پیام ها و فعال کردن آدرس است. با این وجود ممکن است از شما خواسته شود تا قالب یا فرمت آدرس را انتخاب کنید.

سه نوع آدرس وجود دارد که ممکن است دو نوع و یا هر سه نوع آن به شما پیشنهاد شود. شما می توانید بر اساس قالب ها، نوع آنها را تشخیص دهید. دانستن تفاوت آنها نه فقط برای انتخاب آنها، بلکه برای اینکه بدانید با هر یک می توانید چه نوع تراکنش هایی را انجام دهید، به شما کمک خواهد کرد.

  1. آدرس قدیمی یا Legacy که آدرس اصلی بیت کوین است. این آدرس با 1 شروع می شود. تمام کیف پول ها از این آدرس پشتیبانی می کنند و می توان ارسال و دریافت ها را به آن انجام داد. از این آدرس ها برای تراکنش های سگویت نمی توان استفاده کرد.
  2. آدرس های Nested SegWit که با عدد 3 شروع می شوند. اینها آدرس های استاندارد سگویت نیستند، اما با آن سازگاری کامل دارند. P2SH(پرداخت با اسکریپت هش) تنها به معنای سگویت نیست(می تواند یک آدرس چند امضایی نیز باشد)؛ اما آدرس سگویت به عنوان یک آدرس P2WPKH تو در تو که در P2SH قرار گرفته، قابل تشخیص است. این آدرس ممکن است به عنوان یک آدرس سگویت در کیف پول شما مشخص شود. این آدرس ها توسط تعداد زیادی از کیف پول ها و صرافی ها پشتیبانی می شود.
  3. آدرس های سگویت استاندارد(bech32) که با bc1 شروع می شوند. این پیشوند صرفا برای آدرس های سگویت است. به نوعی این آدرس ها، آدرس های واقعی سگویت هستند. این آدرس ها با نام bech32 نیز شناخته می شوند. آدرس های سگویت استاندارد توسط چندین کیف پول و صرافی پشتیبانی می شوند.

گام چهارم: انتقال ارزها به حساب سگویت جدید

این آخرین گام است. برای شروع استفاده از آدرس سگویت شما باید مبلغی را انتقال دهید. یعنی یک پرداخت P2PKH را از حساب قدیمی(Legacy) به یک آدرس P2SH-P2WPKH، مانند سایر تراکنش های قبلی، انجام دهید. به طور خلاصه، ابتدا ارز را به این آدرس منتقل کنید. پس از انجام این گام می توانید با استفاده از این آدرس ارسال و دریافت های خود را انجام داده و از مزیت پرداخت کارمزد کمتر استفاده کنید.

همانطور که گفته شد همه کیف پول ها و صرافی ها از سگویت استفاده نمی کنند و تعداد کمی از آنها از آدرس های استاندارد سگویت پشتیبانی می کنند. در عین حال تعداد کسانی که از این آدرس ها استفاده می کنند در حال رشد هستند. به این ترتیب می توانند مقدار کارمزد کمتری را برای انجام تراکنش های خود پرداخت کنند. بسته به نوع تراکنش این کارمزد می تواند بیشتر یا کمتر باشد. اگر آدرس فرستنده و گیرنده ارز، هر دو از نوع سگویت باشد، این یک تراکنش از نوع سگویت بوده و کارمزد کمی پرداخت می شود. اگر ارز از یک آدرس سگویت به یک آدرس قدیمی(Legacy) ارسال می شود، این نیز یک تراکنش سگویت بوده و کارمزد پایینی دارد. اما اگر از یک آدرس قدیمی(Legacy) به یک آدرس سگویت ارز ارسال شود، این تراکنش از نوع سگویت نبوده و کاهش کارمزد اعمال نخواهد شد.

آدرس های سگویت به نوعی یک سافت فورک هستند. بنابراین بدون توجه به قالب آدرس می توانید تراکنش های خود به سایر آدرس ها را انجام دهید.

البته به جز هزینه و کارمزد تراکنش، اختلافات دیگری نیز وجود دارد. به عنوان مثال اگر هنوز کیف پول خود را به روز نکرده باشید و از یک آدرس سگویت برای شما ارز ارسال شود، ممکن است کیف پول شما این تراکنش را تا زمانی که کانفرم و تایید نشده است، نشان ندهد.

متاسفانه و همانطور که گفته شد گزینه آدرس های استاندارد سگویت بسیار محدود است و در صرافی ها و کیف پول های معدودی پشتیبانی می شود. همچنین ممکن است با مسائل جدیدی پس از بروزرسانی و انجام تمام مراحل مواجه شوید. مثل این که نتوانید از برخی آدرس های خاص، ارسال و دریافتی انجام دهید. اگر چه از نظر فنی باید قادر به انجام این کار باشید. دلایل این امر می تواند متفاوت باشد. بسیاری این مشکل را ناشی از مشکلات مربوط به ارتقاء و بروزرسانی سایت ها می دانند، زیرا این سایت ها قادر به شناسایی آدرس های سگویت و به ویژه آدرس های استاندارد نیستند. با این وجود و به هر دلیلی، در صورت بروز این مشکل همیشه می توانید از آدرس های قدیمی(Legacy) استفاده کنید.

ارسال یک پاسخ

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

1 نظر
  1. صادق می گوید

    سلام. ممنون از مطلب مفیدتون در مورد سگویت. آیا سایت blockchain.info هم از سگویت پیشتیبانی می کند.؟