هاردفورک و سافت فورک دو روش رایج برای به روزرسانی شبکه های بلاک چین

هنگامی که از شما خواسته می شود اپلیکیشن بانکداری دیجیتال را در تلفن هوشمند خود به روزرسانی کنید، احتمالا بدون در نظر گرفتن جوانب این کار را انجام می دهید. شاید گوشی شما بدون این که متوجه شوید به طور خودکار به روز می شود. به هر حال، به روزرسانی یک فرایند ضروری است و اگر آخرین نسخه نرم افزار را نصب نکنید، در معرض خطر عدم دسترسی به خدمات آن قرار خواهید گرفت.

اما در مورد ارزهای رمزنگاری متن باز شرایط فرق می کند. برای استفاده از بیت کوین نیازی به خواندن خط به خط کد نیست، اما داشتن حق انتخاب برای این کار مهم است. در اینجا هیچ بانک و سلسله مراتبی وجود ندارد که بتواند به روزرسانی ها را انجام دهد و شرایط را طبق میل خود تغییر دهد. در نتیجه، به کارگیری و اجرای ویژگی های جدید در شبکه بلاک چین می تواند مشکل آفرین باشد.
بیت کوین چیست؟ آموزش کامل بیت کوین
بلاک چین چیست؟ یک راهنمای کامل برای مبتدیان

در این مطلب، بررسی خواهیم کرد که چگونه می توان شبکه های ارز رمزنگاری را علیرغم فقدان یک نهاد متمرکز، به روزرسانی کرد و ارتقا  داد. به روزرسانی شبکه های بلاک چین از طریق هارد فورک و سافت فورک انجام می شود که در ادامه آنها را به تفصیل شرح خواهیم داد.

چه کسانی در شبکه بلاک چین تصمیم می گیرند؟

برای اطلاع از نحوه کار فورک ها، لازم است که ابتدا بدانید چه کسانی در فرایند تصمیم گیری (یا مدیریت) شبکه دخیل هستند. در مورد شبکه بیت کوین، تصمیم گیرندگان به سه زیر گروه توسعه دهندگان، ماینرها و فول نودها تقسیم می شوند. لایت نودها (یعنی کیف پول های نصب شده در موبایل ها، کامپیوترها و غیره) به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند، اما تا آنجا که به شبکه مربوط می شود، اینها “تصمیم گیرنده” نیستند.
شرح مختصری بر کیف پول ارزهای دیجیتال

توسعه دهندگان

توسعه دهندگان مسئول توسعه و به روزرسانی کد هستند. در مورد ارز رمزنگاری، هر کسی می تواند در این فعالیت مشارکت داشته باشد. کد به صورت عمومی در دسترس است، بنابراین آنها می توانند تغییرات را برای بررسی به سایر توسعه دهندگان ارسال کنند.

ماینرها

ماینرها مسئول حفظ امنیت شبکه هستند. آنها کد ارز رمزنگاری را اجرا می کنند و سرمایه ای را برای افزودن بلاک های جدید به بلاک چین اختصاص می دهند. برای مثال، ماینرها در شبکه بیت کوین این کار را از طریق اثبات کار (PoW) انجام می دهند. آنها در ازای تلاش های خود کوین های تازه استخراج شده را در قالب پاداش بلاک دریافت می کنند.
استخراج بیت کوین چیست؟ بهترین دستگاه های استخراج بیت کوین کدامند؟
الگوریتم اثبات کار یا PoW چیست و چگونه کار می کند؟

فول نودها

فول نودها پایه و اساس شبکه های ارز رمزنگاری هستند. آنها بلاک ها و تراکنش ها را تایید، ارسال و دریافت می کنند و یک نسخه از بلاک چین را حفظ می کنند.

اغلب این سه گروه همپوشانی دارند. برای مثال، یک کاربر می تواند توسعه دهنده و فول نود یا یک ماینر و فول نود باشد. می تواند در هر سه دسته باشد یا در هیچکدام نباشد. در واقع، بسیاری از کاربران ارز رمزنگاری هیچ یک از این نقش ها را بر عهده نمی گیرند. بلکه، آنها ترجیح می دهند از لایت نودها یا سرویس های متمرکز استفاده کنند.

نقش ماینرها و توسعه دهندگان در تصمیم گیری ها

با نگاهی به توضیحات بالا، می‌توان دریافت که توسعه‌دهندگان و ماینرها نقش اصلی در فرایند تصمیم‌گیری دارند. توسعه‌دهندگان کد را توسعه می‌دهند؛ بدون آنها شما هیچ نرم‌افزاری برای اجرا و همچنین هیچ کسی برای رفع باگ‌ها یا افزودن ویژگی‌های جدید نخواهید داشت. ماینرها امنیت شبکه را تامین می‌کنند؛ بدون رقابت سالم در استخراج، ممکن است شبکه متوقف شود یا در معرض حمله ماینرهای مخرب قرار بگیرد.

اگر این دو گروه سعی کنند با زور بقیه شبکه را وادار به تبعیت از خودشان کنند، پایان خوبی نخواهد داشت. از نظر بسیاری از افراد، قدرت واقعی در فول نودها متمرکز است. این تا حد زیادی تابعی از انتخاب شبکه است؛ به این معنی که کاربران می‌توانند انتخاب کنند که چه نرم‌افزاری را اجرا کنند.

توسعه‌دهندگان به خانه شما نفوذ نمی‌کنند و شما را با  زور اسلحه مجبور نمی‌کنند که نرم‌افزار بیت‌کوین کُور را دانلود کنید. اگر ماینرها نگرش ” یا نظر من یا شبکه را ترک کن” را اتخاذ كنند تا تغییرات ناخواسته را به کاربران تحمیل کنند، کاربران فقط گزینه دوم را در پیش خواهند گرفت و شبکه را ترک خواهند کرد.

این گروه‌ها اربابان همه کاره نیستند، بلکه آنها ارائه‌دهندگان خدمات هستند. اگر کاربران تصمیم بگیرند از شبکه‌ای استفاده نکنند، ارز یا توکن آن شبکه ارزش خود را از دست خواهد داد. این افت ارزش به طور مستقیم بر درآمد ماینرها تاثیر می‌گذارد. در مورد توسعه‌دهندگان باید گفت که ممکن است توسط کاربران نادیده گرفته شوند.

این طور نیست که نرم‌افزار انحصاری و اختصاصی باشد. می‌توانید تغییرات مورد نظر خود را اعمال کنید و اگر دیگران نرم‌افزار اصلاح شده شما را اجرا کنند، همه می‌توانید با هم ارتباط برقرار کنید. در این صورت، شما نرم‌افزار را فورک می‌کنید و در این فرایند یک شبکه جدید ایجاد می‌کنید.

فورک چیست؟

یک فورک نرم افزار در مرحله ای رخ می دهد که نرم افزار کپی و اصلاح می شود. پروژه اصلی به کار خود ادامه می دهد، اما از پروژه جدیدی که هدف متفاوتی دارد، جدا شده است. فرض کنید که تیم وب سایت تولید محتوای ارز رمزنگاری مورد علاقه شما در مورد نحوه ادامه کار با یکدیگر اختلاف نظر داشته باشند. تعدادی از اعضای تیم ممکن است همین سایت را با دامنه دیگری ادامه دهند. اما آنها در آینده انواع مختلفی از محتوا را نسبت به سایت اصلی منتشر می کنند.

این پروژه ها بر پایه و اساس مشترکی ساخته می شوند و یک تاریخچه مشترک دارند. درست مانند جاده ای یک طرفه که بعدا دو طرفه می شود و یک واگرایی دائمی در مسیرهای آنها به وجود می آید.

توجه داشته باشید که چنین اتفاقاتی در پروژه های متن باز زیاد رخ می دهند و مدت ها قبل از ظهور بیت کوین یا اتریوم رخ داده اند. با این حال، تمایز بین هاردفورک و سافت فورک تقریبا منحصر به فضای بلاک چین است.

هاردفورک در برابر سافت فورک

علیرغم داشتن نام های مشابه و در نهایت هدف یکسان، هاردفورک و سافت فورک تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند که در ادامه به آنها می پردازیم.

هاردفورک چیست؟

هاردفورک ها به روزرسانی های نرم افزاری مغایر با نسخه های قبلی هستند. به طور معمول، هاردفورک زمانی رخ می دهد که نودها قوانین جدید را به گونه ای اضافه می کنند که با قوانین نودهای قدیمی در تضاد باشند. نودهای جدید می توانند با نودهایی که نسخه جدید را اجرا می کنند، ارتباط برقرار کنند. در نتیجه، بلاک چین تقسیم می شود و دو شبکه مستقل به وجود می آید که یکی با قوانین قدیمی و دیگری با قوانین جدید کار می کند.

بنابراین، دو شبکه به صورت موازی کار می کنند. هر دو به انتشار بلاک ها و تراکنش ها ادامه می دهند، اما دیگر روی یک بلاک چین کار نمی کنند. همه نودها تا زمان فورک یک بلاک چین واحد داشته اند (و این تاریخچه باقی می ماند)، اما بعد از آن بلاک ها و تراکنش های متفاوتی خواهند داشت.

از آنجایی که تاریخچه مشترکی وجود دارد، اگر قبل از فورک توکن یا ارز شبکه اصلی را هولد کرده باشید، پس ار فورک به همان مقدار در شبکه فورک شده خواهید داشت. فرض کنید که در بلاک 600000 فورک رخ داده و در آن زمان شما 5 بیت کوین داشته اید. شما می توانید آن 5 بیت کوین را در زنجیره  قدیمی در بلاک 600001 خرج کنید، اما آنها در بلاک 600001 بلاک چین جدید خرج نشده اند. با فرض این که رمزنگاری تغییر نکرده باشد، کلیدهای خصوصی شما همچنان پنج کوین را در شبکه فورک شده نگه می دارند.

هاردفورک بیت کوین در سال 2017

فورک بیت کوین در سال 2017 و تقسیم آن به دو شبکه مستقل نمونه ای از هاردفورک است. در این هاردفورک، شبکه قدیمی بیت کوین و شبکه جدید بیت کوین کش نامیده شد. هاردفورک مذکور پس از بحث های فراوان بر سر بهترین رویکرد برای مقیاس پذیری رخ داد. طرفداران بیت کوین کش می خواستند اندازه بلاک را افزایش دهند، در حالی که طرفداران بیت کوین با این تغییر مخالف بودند.

افزایش اندازه بلاک مستلزم اصلاح قوانین است. این قبل از سافت فورک سگویت (SegWit) بود، بنابراین نودها فقط بلاک های کمتر از 1 مگابایت را می پذیرفتند. اگر یک بلاک 2 مگابایتی و در عین حال معتبر ایجاد می شد، نودهای دیگر همچنان آن را رد می کردند.
چطور می توان از مزیت تراکنش های سگویت بیت کوین استفاده کرد

 تنها نودهایی که نرم افزار خود را برای مجاز کردن بلاک های بیش از 1 مگابایتی تغییر داده بودند، می توانستند آن بلاک ها را بپذیرند. البته، این باعث شد تا آنها با نسخه های قبلی سازگار نباشند، بنابراین فقط نودهایی که تغییرات مشابهی را اعمال کرده بودند می توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.

سافت فورک چیست؟

سافت فورک یک به روزرسانی نرم افزاری سازگار با نسخه قبلی است؛ به این معنی که نودهای به روزرسانی شده می توانند همچنان با نودهای به روزرسانی نشده ارتباط برقرار کنند. معمولا، در سافت فورک  یک قانون جدید به قوانین اضافه می شود که مغایر با قوانین قدیمی تر نیست.

برای مثال، کاهش اندازه بلاک را می توان با سافت فورک انجام داد. بار دیگر بیت کوین را در نظر بگیرید. اگرچه محدودیتی برای این که یک بلاک چقدر بزرگ باشد وجود دارد، محدودیتی برای مقدار کوچک بودن آن وجود ندارد. اگر می خواهید فقط بلاک های زیر یک اندازه خاص را بپذیرید، فقط باید بلاک های بزرگ تر از آن مقدار را رد کنید.

انجام این کار منجر به قطع ارتباط خودکار شما با شبکه نمی شود. شما همچنان با نودهایی که قوانین را اجرا می کنند ارتباط برقرار می کنید، اما برخی از اطلاعاتی را که به شما ارسال می کنند فیلتر می کنید.

یک نمونه واقعی از سافت فورک سگویت بود که مدت کوتاهی پس از هاردفورک بیت کوین و ایجاد شبکه بیت کوین کش رخ داد. سگویت به روزرسانی ای بود که فرمت بلاک ها و تراکنش ها را تغییر داد،اما هوشمندانه ساخته شد. نودهای قدیمی هنوز می توانستند بلاک ها و تراکنش ها را تایید کنند، در حالی که قالب بندی قوانین را نقض نمی کردند. سافت فورک سگویت راهکاری برای مقیاس پذیری، تسریع و کاهش هزینه تراکنش‌ های شبکه بیت کوین ارائه کرد.

حتی دو سال پس از فعال سازی سگویت، همه نودها نرم افزار خود را به روزرسانی نکرده بودند. انجام این کار مزایایی داشت، اما اجباری نبود، چون موجب تقسیم شبکه نمی شد.

حرف آخر

اساسا، هر دو فورک ذکر شده در بالا اهداف مختلفی را دنبال می کنند. هاردفورک های پر جر و بحث می توانند در جامعه دو دستگی ایجاد کنند، اما در هاردفورک های برنامه ریزی شده تغییرات در نرم افزار براساس اجماع عمومی اعمال می شوند.

سافت فورک ها گزینه معتدل تری هستند. به طور کلی، شما در تغییراتی که می توانید ایجاد کنید محدودتر هستید، چون تغییرات جدید نمی توانند مغایر با قوانین قدیمی باشند. اگر به روزرسانی به گونه ای باشد که با نسخه قدیمی سازگار باقی بماند، دیگر لازم نیست نگران تقسیم شدن شبکه بود.

هاردفورک ها و سافت فورک ها برای موفقیت بلندمدت شبکه های بلاک چین اهمیت بسیار زیادی دارند. آنها این امکان را به ما می دهند تا علیرغم فقدان یک نهاد متمرکز، تغییراتی در سیستم های غیرمتمرکز ایجاد کنیم و آنها را ارتقا دهیم. فورک ها امکان اضافه کردن ویژگی ها و قابلیت های جدید به بلاک چین ها و ارزهای رمزنگاری را در حین توسعه فراهم می کنند. بدون این فورک ها، ما به یک سیستم متمرکز با بالاترین سطح کنترل نیاز داریم.