اکثر معاملهگران تصور میکنند که قراردادهای آتی فقط برای باز کردن موقعیتهای پرریسک با اهرم بالا استفاده میشوند، اما در واقع این ابزارها کاربردهای مختلفی دارند.
هرگاه اطلاعاتی مبنی بر لیکوئید شدن قراردادهای آتی در دست باشد، بسیاری از تحلیلگران و سرمایهگذاران تازهکار به طور غریزی به این نتیجه می رسند که سفتهبازان متقلب از اهرم بالا یا سایر ابزارهای پرریسک استفاده میکنند. شکی نیست که برخی از صرافیهای مشتقات معاملهگران جزئی را تشویق میکنند تا در معاملات خود از اهرم بالا استفاده کنند، اما این کل بازار مشتقات را شامل نمیشود.
اخیرا، سرمایهگذاران دلواپس مانند نیتین کامات (موسس و مدیر عامل Zerodha) این سوال را مطرح کردند که چگونه صرافیهای مشتقات میتوانند نوسانات شدید را کنترل کنند در حالی که اهرم 100 برابر ارائه میدهند.
کاهش اهرم در برخی صرافیها
کالین وو روزنامهنگار در 16 ژوئن در توییتی نوشت که صرافی هووبی حداکثر اهرم معاملاتی را برای کاربران جدید خود به طور موقت به 5 برابر کاهش داده است. در پایان همین ماه، این صرافی معاملات مشتقات را برای کاربران ساکن چین ممنوع کرد.
صرافی بایننس نیز در 19 جولای پس از برخی فشارهای نظارتی و شکایتهای احتمالی از سوی جامعه، مقدار اهرم را برای کاربران جدید خود به 20 برابر کاهش داد. یک هفته بعد ، صرافی افتیایکس این تصمیم را با استناد به ” تلاش برای ترویج معاملات قابل اعتماد” دنبال کرد.
سام بانکمن فرید (بنیانگذار افتیایکس) اظهار داشت که متوسط اهرم برای موقعیت باز تقریبا 2 برابر است و تنها “بخش کوچکی از فعالیت بر روی پلتفرم” را تحت تاثیر قرار میدهد. معلوم نیست که آیا این اقدامات با هماهنگی یا حتی دستور برخی نهادهای نظارتی انجام شدهاند یا نه.
همه ما میدانیم که چگونه نوسان 5 درصدی ارزهای رمزنگاری باعث می شود موقعیتهای معاملاتی با اهرم 20 برابر یا بیشتر لیکوئید شوند. بنابراین، در این مطلب سه استراتژی بررسی شدند که اغلب معاملهگران حرفهای (محافظه کارتر و قاطعتر) از آنها استفاده میکنند.
معاملهگران مارجین بیشتر ارزهای خود را در کیفپولهای سرد نگه می دارند
اکثر سرمایهگذارن مزیت نگهداری بخش زیادی از توکنها و ارزهای رمزنگاری در کیفپولهای سرد را درک میکنند، زیرا این کار باعث جلوگیری از دسترسی آنلاین به داراییها میشود و ریسک هک شدن را تا حد زیادی کاهش میدهد. البته، عیب این نوع کیفپولها این است که داراییها ممکن است به موقع به صرافی منتقل نشوند، به ویژه هنگامی که شبکهها شلوغ هستند.
به همین دلیل، قراردادهای آتی ابزارهای ترجیحی هستند که معاملهگران برای کاهش موقعیت خود در بازارهای پرنوسان استفاده میکنند. برای مثال، یک سرمایهگذار با سپردهگذاری یک مارجین کوچک مانند 5 درصد داراییهای خود، میتواند از اهرم 10 برابر استفاده کند و میزان ریسک خود را تا حد زیادی کاهش دهد.
این معاملهگران میتوانند بعدا پس از واریز شدن دارایی به حسابشان در صرافی، موقعیتهای خود را در بخش اسپات بفروشند و همزمان موقعیت شورت را ببندند. عکس این باید برای کسانی انجام شود که به دنبال افزایش ناگهانی ریسک خود با استفاده از قراردادهای آتی هستند. زمانی که پول ( یا ارزهای پایدار) به حساب اسپات صرافی واریز شد، موقعیت مشتقات بسته میشود.
لیکوئید شدن اجباری موقعیتها
نهنگها میدانند که در بازارهای پرنوسان، نقدینگی میل به کاهش دارد. در نتیجه، برخی از آنها عمدا موقعیتهایی با اهرم بالا باز میکنند و انتظار دارند که این موقعیتها به دلیل عدم مارجین کافی به زور بسته شوند.
در حالی که آنها “ظاهرا” در این معامله ضرر میکنند، در واقع قصد دارند با لیکوئید شدن اجباری و متوالی موقعیتها، بازار را در جهت مورد نظر خود تحت فشار قرار دهند. البته، یک معاملهگر برای اجرای چنین استراتژی نیاز به سرمایه زیاد و حسابهای متعدد دارد.
سود معاملهگران از فاندینگ ریت قراردادهای آتی
قراردادهای آتی دائمی دارای یک نرخ معین هستند که معمولا هر 8 ساعت دریافت میشود. فاندینگ ریت اطمینان میدهد که ریسک عدم تعادل در صرافی وجود ندارد. اگرچه موقعیتهای باز خریداران و فروشندگان همیشه برابر هستند، اهرم واقعی که آنها استفاده میکنند میتواند متفاوت باشد.
هنگامی که خریداران (دارندگان موقعیتهای لانگ) اهرم بیشتری درخواست میکنند، فاندینگ ریت مثبت میشود. بنابراین، این خریداران هستند که به فروشندگان کارمزد پرداخت میکنند. برعکس، زمانی که فروشندگان (دارندگان موقعیتهای شورت) درخواست اهرم بیشتر میکنند، فاندینگ ریت منفی میشود و آنها باید به خریداران کارمزد پرداخت کنند.
بازارسازان و میزهای آربیتراژ دائما بر فاندینگ ریت نظارت خواهند کرد و در نهایت یک موقعیت اهرم شده برای جمعآوری کارمزدها باز میکنند. در حالی که اجرای آن آسان به نظر میرسد، این معاملهگران باید با خرید ( یا فروش) در بازار اسپات از موقعیت خود محافظت کنند. استفاده از مشتقات به دانش، تجربه و ترجیحا پس انداز قابلتوجهی برای پشت سر گذاشتن دورههای پرنوسان، نیاز دارد.
در پایان باید خاطر نشان کرد که قراردادهای آتی بازاری پر ریسک بوده و برای ورود به این بازار باید تجربه کافی داشت. این ریسک بالا می تواند همراه با بازارهای پر نوسان ارزهای رمزنگاری باعث ضررهای سنگین و زیادی برای افراد مبتدی و تازه کار شود.