هزینه های پنهان استخراج بیت کوین

از سال 2009 تاکنون، استخراج بیت کوین به یک عملیات گسترده تبدیل شده است. برای استخراج بیت کوین مراکز داده با پردازشگرهای رایانه ای انبوه به کار گرفته می شوند که برق زیادی را مصرف می کنند. در نتیجه، این فعالیت قبوض برق هنگفتی را برای عاملان آن به همراه دارد.

استخراج بیت کوین عمدتا به دلیل قبوض برق خیلی زیاد و نیاز به سخت افزارهای گران قیمت، یک کسب و کار پرهزینه است.

استخراج بیت کوین با استفاده از رایانه های قدرتمند برای تایید تراکنش ها انجام می شود. این امر از طریق انجام معادلات پیچیده ریاضی پاسخی (راه حل) را پیدا کرده تا با شماره ای که توسط یک گروه (یا یک بلاک) از تراکنش ها ارائه می شود، منطبق شود. سپس به منظور تشکیل بلاک چین به دیگر بلاک هایی که حل شده اند، متصل می شود.

انجام این امر آسان نخواهد بود و قابل پیش بینی نیست. بنابراین رایانه های پردازشگر باید تصادفی حدس زده تا زمانی که شانس به آنها روی آورد؛ هرچه نود قدرت پردازشی بیشتری در برابر رقبای خود داشته باشد، شانس بیشتری برای حل بلاک ها خواهد داشت.

هنگامی که نود عدد صحیح را حدس میزند، 12.5 بیت کوین را به عنوان پاداش دریافت می کند که در حال حاضر ارزشی برابر 127787 دلار آمریکا دارد. این پاداش تقریبا هر چهار سال یک بار نصف می شود.

در حالی که پاداش استخراج بیت کوین عالی است، نیاز برای قدرت محاسباتی بیشتر منجر به ظهور نودهای استخراج انبوه شده است که از ده ها نوع پردازنده مختلف به منظور انجام محاسبات خود بهره می برند. این پردازنده ها تریلیاردها تراکنش انجام می دهند تا بتوانند تا حد ممکن استخراج کنند.

همه این موارد باعث افزایش چشمگیر مصرف برق جهانی استخراج بیت کوین شده که با توجه به اطلاعات سایت فناوری دیجی اکونومیست در تاریخ 19 آگوست مقدار آن حداقل حدود 44 تراوات بر ساعت(TWh) در سال محاسبه شده است.

این میزان مصرف برق که برای تولید یک ارز بدون موجودیت فیزیکی اختصاص داده شده، بیشتر از تمام مصرف برق سالیانه نیوزیلند است.

افزایش قیمت پردازشگر ها

در کنار هزینه برق، استخراج کنندگان مصمم همچنین مجبور به رویارویی با قیمت پردازشگر های رایانه ای هستند که برای اجرای محاسبات لازم، مورد نیاز هستند.

هنگامی که بیت کوین برای اولین بار در سال 2009 به صحنه آمد، استخراج بیت کوین نسبتا ساده بود زیرا مجموعه ی کوچکی از کاربران در مورد این فعالیت اطلاع داشتند و از CPU های کامپیوتر خود(در اصل مغز کامپیوتر) برای انجام این محاسبات استفاده می کردند.

هر چند با افزایش محبوبیت بیت کوین و با هجوم استخراج کنندگان جدید، پردازشگر های قدرتمندتری به منظور رقابت برای حل بلاک ها لازم شدند. استخراج قبل از انتقال به سمت دستگاه های مدارهای مجتمع قابل برنامه ریزی (FPGAs)، با استفاده از واحد های پردازش گرافیکی (GPUs) انجام می شد که قدرتی معادل 30 برابر قدرت CPU ها دارند. در واقع یک پردازنده گرافیکی 3 تا 100 برابر سریع تر است. در نهایت مدار های مجتمع با کاربرد خاص (ASICs) که سخت افزارهایی منحصرا برای استخراج هستند به میدان آمدند.

در حال حاضر دستگاه های ASIC استانداردی برای فعالیت استخراج کنندگان بیت کوین هستند. دستگاه انت ماینر S17 پرچمدار دستگاه های شرکت بیت مین، بزرگترین تولید کننده سخت افزار استخراج بیت کوین است. قیمت این دستگاه برابر با 2700 دلار آمریکا است.

در مقایسه، یک CPU رده بالا معمولا قیمتی حدود 50 الی 300 دلار برای شما خواهد داشت.

مطالعه موردی

در سطح شرکتی، می توان بسیاری از هزینه های عملیات گسترده استخراج آرگو بلاک چین PLC(LON:ARB) را برآورد و استنتاج است. آرگو بلاک چین PLC، یک سازمان استخراج ارز رمزنگاری در برد اصلی LSE است.

آرگو در تاریخ چهارم جولای در حال اداره 7025 دستگاه استخراج بیت کوین در یک مرکز داده در استان کبک کانادا است.

با فرض اینکه تمام این دستگاه ها انت ماینر S17 باشند، ارزش عملیات آرگو حدود 19 میلیون دلار است در حالی که بر اساس نرخ برق استان کبک، حدود 29,741 دلار هزینه برق آن می شود.

اگر عملیات آنها 24 ساعت شبانه روز و 365 روز سال در حال اجرا باشد، تنها هزینه برق آن در سال 10.8 میلیون دلار می شود.

این هزینه حتی بیشتر خواهد شد زیرا آرگو قصد دارد 7000 دستگاه استخراج دیگر را تا پایان سال 2019 نصب کند.

فناوری های بزرگ مستلزم قدرت زیاد

گرسنگی به ظاهر بی پایان استخراج کنندگان بیت کوین برای مصرف برق، به نظر می‌رسد باعث ترس حافظان منابع طبیعی شده است. دلیل آنها گزارش های مقدار دی اکسید کربن تولید شده برای برق مورد استفاده توسط دستگاه های استخراج بیت کوین است، علیرغم ادعاهای موجود که بیشتر برق مصرفی دستگاه ها از انرژی های تجدیدپذیر تولید می شود.

یگ گزارش از شرکت مدیریت سرمایه رمزنگاری کوین شرز در ماه مه 2019 تخمین زده که شبکه استخراج جهانی بیت کوین حدود 74 درصد از انرژی خود را از منابع تجدیدپذیر تامین می کند. یک گزارش متناقض از منبع ژورنال ژول در ماه ژوئن اعلام کرد، این شبکه سالانه حدود 22 میلیون تن دی اکسید کربن تولید می کند که برابر با دی اکسید کربن تولید شده شهر موراکو است.

هر چند با وجود اشتهای زیاد بیت کوین برای مصرف برق، این شبکه تنها تکنولوژی نیست که انرژی جهان را تحت تاثیر قرار داده.

موتور جستجوی گوگل، تنها در سال 2017، 8 ترا وات بر ساعت برق مصرف کرد. فیس بوک نیز در سال 2017، 3.4 ترا وات بر ساعت مصرف برق داشت.

این مقدار برابر با یک چهارم مصرف برق سالیانه بیت کوین است که تنها توسط دو شرکت مصرف می شود. با سایر شرکت ها که دارای محاسبات سنگین هستند، مانند اپل و مایکروسافت، به احتمال زیاد حتی مصرف تکنولوژی های بزرگ کلی بیشتر خواهد شد. طوری که مراکز داده ابری و مزارع سرورهای بزرگ به بخش عظیمی از محاسبات تبدیل شوند.

اگر مراکز داده ای که پر از عکس ها ویدیوهای شبکه های اجتماعی هستند شروع به استفاده از برق کنند، استخراج بیت کوین به احتمال زیاد جزو کوچکترین مشکلات جهان خواهد بود.