آیا تراکنش های بیت کوین واقعا ناشناس و قابل ردیابی هستند؟

بدون شک، امکان ردیابی تراکنش بیت کوین وجود دارد. جستجوگرهای بیت کوین به شما امکان بررسی فعالیت ها در بلاک‌‌چین این ارز را می دهند. به لطف این شفافیت، تراکنش ها قابل ردیابی هستند و می توانید بلاک‌چین را نوعی پایگاه داده باز و پر از تراکنش های بیت کوین در نظر بگیرید.
بیت کوین چیست؟ آموزش کامل بیت کوین

سایر ارزهای رمزنگاری مانند اتریوم و سولانا نیز جستجوگرهای بلاک چین خود را به نام “Etherscan” و “SolScan” دارند. در تمام این جستجوگرها می توانید اطلاعاتی در مورد تراکنش های روی بلاک چین (مانند مقدار ارز ارسال شده و آدرس های دخیل در تراکنش) را پیدا کنید. با وجود شفافیت بلاک چین، اکثر افراد فکر می کنند که می توان به صورت ناشناس تراکنش های بیت کوین را انجام داد.
اتریوم چیست؟ آموزش کامل اتریوم
سولانا چیست؟ آنچه باید درباره این شبکه و توکن SOL بدانید

با این حال، کشورهای زیادی در حال اجرای قوانین “احراز هویت” هستند که کاربران را ملزم به تایید هویت در پلتفرم های معاملاتی متمرکز می کنند. با انجام تایید هویت، دولت ها به راحتی می توانند تراکنش های کاربران را ردیابی کنند و دارایی های کیف پول آنها را ببینند.

کاربر برای انجام معاملات در یک صرافی متمرکز که تایید هویت در آن اجباری است، باید اطلاعات شخصی خود را ارائه کند. بنابراین می توان آدرس های بیت کوین را با استفاده از اطلاعات شخصی شناسایی کرد. از آنجایی که داده های تراکنش های قبلی بیت کوین حذف نمی شوند، همیشه امکان مشاهده تراکنش های قدیمی وجود دارد.

چه چیزی تراکنش های بیت کوین را قابل ردیابی می کند

از سال 2013، تحقیقات مختلف به دنبال ردیابی تراکنش های بیت کوین و اطلاعات هویتی اشخاص مرتبط با آن بوده اند. اگرچه امکان ایجاد شکل خاصی از ناشناس بودن با ارزهای رمزنگاری وجود دارد، ارسال تراکنش ها به صورت کاملا ناشناس از طریق بلاک چین بیت کوین دشوار است. بلاک چین ها همه کاملا باز هستند و همه افراد به اطلاعات آن دسترسی دارند. 

تراکنش های بیت کوین قابل ردیابی هستند، چون بلاک چین آن کاملا شفاف است و هر تراکنش به صورت عمومی در یک دفتر کل توزیع شده ذخیره می شود. به لطف شفافیت بلاک چین، می توان به راحتی گردش وجوه را ردیابی کرد. اگر هویت شخص مرتبط با تراکنش مشخص شود، می توان تراکنش های وی را در آینده شناسایی و رهگیری کرد. همه تراکنش هایش را می توان با جزئیات مشاهده کرد. بنابراین، می توان دید که چه مقدار ارز، در چه تاریخی و به کدام کیف پول ارسال شده است.

تراکنش های بیت کوین چگونه ردیابی می شوند؟

دولت ها در سراسر جهان در سال های اخیر، میلیون ها ارز رمزنگاری را توقیف کرده اند. مجرمان به فرصت های ارائه شده توسط فناوری بلاک چین پی بردند و تلاش کردند تا حد امکان به صورت ناشناس ارزهای رمزنگاری مانند بیت کوین را خریداری کنند.

در نهایت، این استراتژی برای بسیاری از کلاهبرداران به خوبی جواب نداد و می توان گفت که تراکنش های بیت کوین کاملا ناشناس نیستند. این وقایع منجر به قوانین سخت تر در این زمینه و تشدید بازرسی ها برای جلوگیری از تراکنش های متقلبانه شده است.

در صورت انجام تراکنش از کیف پول های بیت کوین که هویت صاحب آن مشخص نیست، می توان آن را به سرعت ردیابی کرد، اما یافتن اطلاعات هویتی شخص ممکن است زمان ببرد. اگر شخصی بخواهد ارزهای رمزنگاری خود را به دلار آمریکا تبدیل کند، ردیابی هویت صاحب کیف پول و رهگیری تراکنش هایش آسان تر می شود.

آیا می توان در مورد آدرس کیف پول جستجو کرد؟

اگر اطلاعات شناسایی درباره کیف پول بیت کوین را در اختیار نداشته باشید، جستجو کردن آن دشوار است. از طریق یک جستجو گر بلاک چین ، یافتن تراکنش ها و آدرس ها آسان است، اما شناسایی هویت شخص مرتبط با کیف پول زمان زیادی می برد. 

از آنجایی که آدرس کیف پول نباید ناشناس باشد، آدرس کیف پول را با نام مستعار نامگذاری می کنند که با نام واقعی شخص متفاوت است. این داده ها ربطی به هویت شخص ندارند، اما هنوز هم می توان هویت یا نام مستعار یک شخص را ردیابی کرد.

چالش های ردیابی آدرس بیت کوین چیست؟

علیرغم این واقعیت که انجام تراکنش های کاملا ناشناس برای کاربران کیف پول بیت کوین دشوار است، راه های مختلفی برای نزدیک شدن به ناشناس بودن وجود دارد. برای مثال، می توان برای ناشناس ماندن از میکسر ارزهای رمزنگاری استفاده کرد.

در این مورد، یک میکسر بیت کوین تضمین می کند که ردیابی تراکنش های این ارز دشوارتر می شود. میکسر تراکنش های بیت کوین را از افراد مختلف می گیرد و در یک استخر با هم ترکیب کرده و سپس تراکنش ها را به آدرس های مورد نظر ارسال می کند.

علاوه بر این، نظارت بر کیف پول ها نیز می تواند بسیار دشوار باشد. اگر کسی نمی خواهد فعالیت هایش در شبکه بیت کوین قابل ردیابی باشد، می تواند از نوعی ترفند انحرافی استفاده کند. با ایجاد کیف پول های زیاد و انجام تراکنش های مختلف بین آنها، ردیابی تراکنش ها و کیف پول ها دشوارتر می شود.

ترکیب این دو ترفند می تواند ردیابی آدرس بیت کوین را سخت تر کند. به هر حال، ردیابی تراکنش ها و کیف پول ها زمان و انرژی زیادی را می طلبد.

آیا می توان یک کیف پول بیت کوین ناشناس داشت؟

مسلما، داشتن یک کیف پول بیت کوین ناشناس امکان پذیر است. با این حال، یک کیف پول به تنهایی برای اطمینان از این ناشناس بودن کافی نیست. هنگامی که شخصی چندین تراکنش انجام می دهد، هویت یک کیف پول دخیل در تراکنش ممکن است شناسایی شود. با توجه به اجباری شدن قانون احراز هویت توسط برخی صرافی ها، به نظر می رسد انجام تراکنش ها به صورت کاملا ناشناس دشوارتر باشد.

با این وجود، کیف پول هایی وجود دارند که به شما این امکان را می دهند تا تراکنش های خود را کاملا ناشناس انجام دهید. کیف پول الکتروم نمونه ای از این کیف پول ها است که می تواند با کیف پول سخت افزاری ادغام شود. قبل از انتخاب و استفاده از یک کیف پول ناشناس، لازم است ابتدا آدرس ارسال کننده بیت کوین به کیف پول را بررسی کنید. اگر بیت کوین از یک صرافی متعهد به تایید هویت ارسال شود، این تراکنش دیگر ناشناس نیست.
کیف پول سخت افزاری چیست؟

آیا باید آدرس بیت کوین خود را به صورت عمومی به اشتراک گذاشت؟

به اشتراک گذاشتن آدرس بیت کوین به صورت عمومی خطری را متوجه کاربر نمی کند. به این ترتیب می توان با خیال راحت کمک های مالی یا پرداخت ها را تکمیل کرد. هیچ ارز رمزنگاری از طریق آدرس عمومی قابل سرقت نیست. تنها راه سرقت ارزهای رمزنگاری از کیف پول، دست یافتن هکرها به کلیدهای خصوصی آن است.
کلید خصوصی(Private Key) چیست؟

بین کلیدهای عمومی و خصوصی تفاوت وجود دارد. یک کلید عمومی را می توان با آدرس ایمیل مقایسه کرد. هر کسی می تواند به آن ایمیل بفرستد، اما فقط صاحب آن می تواند آنها را بخواند. درباره آدرس عمومی ارز رمزنگاری نیز این گفته صدق می کند. هر کسی می تواند با استفاده از این آدرس برای شما ارز ارسال کند، اما شما به عنوان صاحب حساب تنها کسی هستید که به این ارزها دسترسی دارید و می توانید از آنها استفاده کنید.

کلید خصوصی رمز ورود به کیف پول است. این کد منحصر به فرد را باید در مکانی آفلاین نگهداری کرد تا هیچ کس نتواند به آن دسترسی پیدا کند. به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی خود، مانند کلیدهای خصوصی و رمز عبور کیف پول، با دیگران برابر با از دست دادن کل موجودی آن است. بنابراین، تنها در صورت لزوم کلید عمومی را به اشتراک بگذارید و سایر اطلاعات شخصی و کدها را در مکانی امن نگهداری کنید.