ردیابی تراکنش های بیت کوین آسان است، مگر در مواردی که فرستنده با استفاده از میکسر ارتباط بین آدرس ارز رمزنگاری و هویت واقعی کاربران را مخدوش و مبهم کند.
یکی از جذابیت های مهم ارز رمزنگاری این است که در هنگام استفاده از آنها هویت فرستنده یا گیرنده ناشناس باقی می ماند، اما این یک تصور غلط رایج در این بخش است. در واقع، بیت کوین و بسیاری از ارزهای رمزپایه به راحتی قابل ردیابی هستند.
ردیابی تراکنش های یک میکسر توسط مقامات آمریکا
این را می توان با رخداد 27 آوریل اثبات کرد. مقامات آمریکا در این روز مغز متفکر یکی از سرویس های میکس کننده بیت کوین در دارک نت را دستگیر کردند. آنها پس از تجزیه و تحلیل داده های ده ساله بلاک چین توانستند اپراتور این سرویس را دستگیر کنند.
نیازی نیست که یک تحلیلگر با تجربه باشید تا بدانید هر تراکنشی به آدرس های موجود در بلاک چین متصل می شود و آنها برای همیشه در آنجا می مانند. در حالی که سازمان های دولتی نمی توانند آدرس IP یا داده های شخصی را از این آدرس ها تشخیص دهند، اما این ارزها معمولا برای محصولات یا پرداخت خدمات مورد استفاده قرار می گیرند. این سر نخی است که به فرستنده و گیرنده ختم می شود.
در مورد سرویس میکسر که در بالا ذکر شد، مجریان قانون توانستند هزینه های سرور را که با استفاده از ارز دیجیتال پرداخت می شدند، شناسایی کنند. سرویس های میکسر بیت کوین به کاربران این امکان را می دهند تا ارزهای خود را با سایر کاربران ترکیب کنند و این کار، شناسایی آدرس مقصد را تقریبا غیر ممکن می کند. این خط اتصال بین ورودی ها وخروجی های آدرس را از بین می برد و سطح بالایی از حریم خصوصی را فراهم می کند.
سرویس های میکس کننده در طیف وسیعی از روش ها (از جمله راه حل های کاملا متمرکز در صورت نیاز به اعتماد) به میکسرهای CoinJoin ارائه می شوند. در واقع، CoinJoin شامل ترکیبی از ورودی های چندین کاربر در یک تراکنش واحد است. این سرویس ها حتی امکان معامله در صرافی های غیر متمرکز را فراهم می کنند تا عملا مانع ردیابی احتمالی شوند.
میکسرها ریسک هایی به همراه دارند
مشکل بارز میکسرهای متمرکز، آسیب پذیری آنها است. اگرچه شخص اعتماد دارد که این نهاد از آدرس های چند امضایی استفاده می کند، اگر این سرویس بخواهد داده های خود را به اشتراک بگذارد یا هکرها به آن نفوذ کنند، کاربران آنها دیگر حریم خصوصی ندارند.
CoinJoin با ترکیب ورودی چندین کاربر در یک تراکنش واحد، این مشکل را حل می کند. این سرویس ارزها را می گیرد، آنها را در یک تراکنش واحد قرار می دهد و قبل از ارسال به شبکه، هر یک از مشارکت کنندگان آن را امضا می کند. سپس این تراکنش ها در یک تراکنش ادغام می شوند و هر کاربر در ازای آن، همان مقداری را که در ابتدا ارسال کرده دریافت می کند. با این حال، هیچ کسی (حتی نهاد ادغام کننده تراکنش ها در یک تراکنش) نمی تواند مبدا آن ارز را شناسایی کند.
اگر چه CoinJoin کاملا غیر قابل ردیابی است، انکارپذیری قابل قبولی را ارائه می دهد و به طور قطع نمی توان مشخص کرد که کدام خروجی به کدام کاربر تعلق دارد. هر چه تعداد مشارکت کنندگان بیشتر باشد، درجه انکارپذیری بالاتر می رود.
میکسرها و کیف پول ها
اگرچه سرویس های میکس کننده در بسیاری از مناطق غیر قانونی نیستند، برخی از صرافی ها و پلتفرم ها ممکن است از پذیرش کاربرانی که با فعالیت های میکس کردن ارزها ارتباط دارند، خودداری کنند.
با توجه به این که افراد زیادی به اهمیت دستیابی به درجه ای از حریم خصوصی برای محافظت از خود پی می برند، بیشتر شرکت ها مشتریان خود را از استفاده میکسر منع نخواهند کرد.