پروتکل آوه چیست و چگونه کار می کند؟

بخش مالی غیر متمرکز (دیفای) در چند ماه گذشته یکی از موضوعات داغ فضای ارز رمزنگاری بوده است. پروتکل های وام دهی ارز رمزنگاری مانند کامپاند، میکر دائو و آوه از دلایل اصلی جلب توجه سرمایه گذاران به این بخش بوده اند. آوه توکن اصلی پروتکل آوه است. دارندگان این ارز رمزپایه مبتنی بر اتریوم می توانند درباره پیشنهادهایی که بر حاکمیت پروژه تاثیر می گذارند، بحث کنند و رای دهند.

با توجه به این که آوه یکی از برجسته ترین پروتکل های مالی غیرمتمرکز است، توکن AAVE یکی از بزرگ ترین ارزهای دیفای به لحاظ ارزش بازار است. سرمایه گذاران اتریوم می توانند ارزهای رمزپایه را به راحتی و از طریق آوه قرض بگیرند و قرض بدهند.

مقدمه

هسته اصلی هر اکوسیستم مالی مدرن واسطه هایی هستند که از طریق آنها افراد می توانند دارایی ها را وام بدهند و یا وام بگیرند. وام گیری به فرد اجازه می دهد تا سرمایه خود را برای انجام کاری اهرم کند. در حالی که وام دهی به وی این امکان را می دهد تا از سرمایه غیر فعال خود، بازده منظم و مطمئن داشته باشد.

توسعه دهندگان ارزهای رمزنگاری با راه اندازی بازار مالی ( بازار ابزارهای سرمایه گذاری کوتاه مدت)، متوجه نیاز به چنین سرویس هایی شده اند. آوه یکی از بزرگ ترین و موفق ترین پروژه ها در این زمینه است.

آوه چیست؟

آوه یک بازار مالی مبتنی بر اتریوم است که در آن کاربران می توانند طیف وسیعی از دارایی های دیجیتال را (از ارزهای پایدار گرفته تا آلت کوین ها) وام بدهند و وام بگیرند. پروتکل آوه توسط دارندگان توکن آن اداره می شود. این بازار مالی متشکل از وام دهندگان ( سپرده گذاران) و وام گیرندگان است. سپرده گذاران تامین کنندگان نقدینگی هستند و با اتکا به وثیقه کم یا زیاد به وام گیرندگان اجازه گرفتن وام را می دهند.

درک این که توکن آوه چیست، بدون درک پروتکل آوه دشوار خواهد بود. بنابراین، در ادامه به بررسی دقیق این پروتکل می پردازیم.

ETHLend

منشا آوه به سال 2017 بر می گردد. استانی کولچوف و تیمی از توسعه دهندگان در نوامبر آن سال ETHLend را در یک عرضه اولیه سکه ( ICO) منتشر کردند. هدف این طرح فراهم کردن موقعیتی بود تا کاربران بتوانند ارزهای رمزپایه را به یکدیگر قرض دهند.

در حالی که ETHLend یک ایده بدیع بود، این پلتفرم به همراه توکن لِند (LEND) در بازار نزولی سال 2018 جذابیت خود را از دست دادند. کمبود نقدینگی و مشکل در تطبیق درخواست های وام با پیشنهادات، مهم ترین نقاط ضعف این پلتفرم بودند.

بنابراین، در حین بازار نزولی 2018 و 2019، تیم ETHLend  محصول خود را اورهال کرد و آوه را در ابتدای سال 2020 عرضه کرد.

کولچف در یک پادکست گفت بازار نزولی یکی از بهترین اتفاقاتی بود که برای ETHLend رخ داد. این اشاره به فرصتی دارد که به او و تیمش داده شد تا مفهوم وام غیرمتمرکز ارز رمزنگاری را تغییر دهند و آوه را ایجاد کنند.

آوه چگونه کار می کند؟

آوه جدید و ارتقا یافته از نظر مفهومی مشابه ETHLend است. هر دو به کاربران اتریوم اجازه می دهند تا وام ارز رمزنگاری بگیرند و یا با وام دادن دارایی های خود سود کسب کنند. اما آنها در نهان متفاوت بودند. این پلتفرم با فراهم نمودن استخرهای نقدینگی، به کاربران امکان واریز ارزهای دیجیتال خود و کسب سود از این طریق را می‌دهد. بعد از ورود نقدینگی به این استخرها، تأمین‌کنندگان نقدینگی به وام‌دهندگان تبدیل می‌شوند و به نسبت پولی که وام داده‌اند، سود کسب می کنند. 

آوه یک بازار مالی الگوریتمی است؛ به این معنی که وام از یک استخر گرفته می شود. نرخ سود در نظر گرفته شده به “میزان استفاده” دارایی های موجود در استخر بستگی دارد. اگر تقریبا از تمام دارایی های یک استخر استفاده شود، نرخ سود بالا در نظر گرفته می شود تا نظر تامین کنندگان نقدینگی را برای واریز بیشتر سرمایه جلب کند. اگر تقریبا هیچ دارایی در یک استخر استفاده نشود، نرخ سود برای جلب وام گرفتن پایین خواهد بود. نقدینگی مورد نیاز این بازار، از طریق تأمین‌کنندگان سرمایه و سپرده­‌گذاران فراهم می‌شود. سپس، این تأمین‌کنندگان با توجه به سیستم وثیقه‌گذاری به وام‌گیرندگان اجازۀ دریافت وام را خواهند داد.

واریز به استخرهای نقدینگی

به طور خلاصه، وام دهندگان وجوه خود را در یک “استخر” واریز می کنند که سپس کاربران می توانند از آن وام بگیرند. هر استخر درصد کمی از این دارایی ها را به عنوان ذخیره کنار می گذارد تا بتواند از هرگونه نوسان در پروتکل جلوگیری کند. این کار همچنین به وام دهندگان اجازه می دهد تا به راحتی وجوه خود را در هر زمانی برداشت کنند.

آوه همچنین به کاربران امکان می دهد تا ارز رمزنگاری به غیر از ارز رمزنگاری واریزی، به صورت وام دریافت کنند. برای مثال، یک کاربر ممکن است اتریوم واریز وسپس ارز پایدار برداشت کند تا به منظور بازدهی منظم به یرن فایننس منتقل کند.

مانند ETHLend، برای گرفتن وام از آوه باید وثیقه ای بیشتر از وام گذاشته شود. این بدان معناست که اگر کسی بخواهد ارز رمزنگاری به ارزش 100 دلار از آوه قرض بگیرد، باید مبلغی بیش از این را واریز کند.

با توجه به نوسانات ارزهای رمزنگاری، آوه فرایندی به نام نقد شدن وثیقه دارد. چنانچه ارزش وثیقه ای که ارائه می دهید به زیر ضریب مشخص شده توسط این پروتکل برسد، وثیقه شما نقد خواهد شد. توجه داشته باشید که در صورت نقد شدن آن، کارمزدی دریافت می شود. قبل از ارسال وثیقه، در مورد ریسک های واریز وجوه به آوه اطلاعات کسب کنید.

ویژگی های مهم دیگر

هدف آوه فراتر از بازارهای مالی است. این پلتفرم محبوبیت زیادی پیدا کرده، چون مکانی است که کاربران دیفای می توانند وام های فلش دریافت کنند. بیشتر اوقات، نقدینگی زیادی نسبت به وام های مورد نیاز وام گیرندگان، در استخر های آوه وجود دارد. این نقدینگی بلااستفاده در اختیار درخواست کنندگان وام فلش قرار می گیرد. 

وام فلش وامی است که نیاز به وثیقه ندارد و مدت زمان بازپرداخت آن به اندازه ایجاد یک بلاک اتریوم است؛ یعنی کاربر می تواند طی یک تراکنش مقدار زیادی ارز رمزنگاری بدون ارسال وثیقه وام بگیرد و در همان تراکنش، همراه با کارمزد پلتفرم، آن را بازپرداخت کند.

به غیر از وام های فلش و سایر ویژگی ها، آوه در حال کار بر روی یک توکن غیرقابل تعویض (NFT) به نام آوه گوچی است.

تغییر نام از ETHLend  به آوه

در حالی که ETHLend به آوه تغییر نام داد، توکن LEND  آن برای عملکرد یا خدمات خاصی در دسترس بود. این یک مسئله نگران کننده بود، زیرا توکن LEND کد مورد نظر تیم آوه را نداشت. یعنی دارندگان LEND نمی توانستند مسیری را که پروتکل آوه طی می کرد کنترل کنند.

این یک مشکل جدی بود، زیرا آوه نقدینگی بسیار زیادی بدست آورد و کاربران آن نمی توانستند پروتکل را تغییر دهند. سپس پیشنهاد شد که توکن LEND  به یک ارز جدید به نام آوه (AAVE ) تغییر کند. پس از تغییر نام، کاربران برای انتقال توکن های خود به پلتفرم جدید باید آنها را به توکن آوه تبدیل می کردند. در این فرایند، نسبت ها به صورت 1 به 100 بود. بنابراین، به هر کاربر در ازای انتقال 100 توکن LEND یک توکن آوه تعلق می گرفت.

موارد استفاده آوه

آوه به عنوان یک توکن جدید  ERC-20 مبتنی بر اتریوم، موارد استفاده جدیدی را به همراه داشت. اولین مورد، دارندگان این توکن به عنوان پشتیبان پروتکل عمل خواهند کرد. عرضه توکن آوه مفهوم جدیدی به نام “ماژول ایمنی” معرفی می کند که سیستم را از کمبود سرمایه محافظت می کند. این بدان معناست که اگر پروتکل سرمایه کافی برای پوشش وجوه وام دهندگان نداشته باشد، توکن های آوه موجود در این ماژول فروخته خواهند شد تا کسری سرمایه مورد نیاز را پوشش دهد.

فقط توکن های آوه واریز شده به ماژول ایمنی، برای جبران کسری فروخته می شوند. برای تشویق واریز به این ماژول، به سپرده های آن به طور منظم سود پرداخت می شود.

دومین مورد استفاده مهم توکن آوه مربوط به حاکمیت پروتکل آن است. دارندگان این توکن می توانند درباره پیشنهادهای ارتقا این پروتکل (Aave Improvement Proposals) بحث کنند و رای دهند. در صورت پذیرش این پیشنهادات توسط دارندگان، قابل اجرا خواهند بود. این شامل تغییر پارامترهای بازار مالی آوه به همراه مدیریت وجوه موجود در خزانه اکوسیستم است. مانند بسیاری دیگر از توکن های حاکمیتی، یک آوه برابر با یک رای است.

آوه  اپلیکیشن DeFi را بیشتر غیرمتمرکز می کند و یک پشتوانه مهم به اکوسیستم اضافه می کند تا وقایع قو سیاه را کاهش دهد.

چالش های آوه

یکی از چالش های پروتکل آوه این است که برای دریافت وام باید بیشتر از مبلغ وام وثیقه گذاشت. برای مثال، اگر کسی بخواهد 10000 دلار وام بگیرد باید تقریبا 10 تا 20 درصد بیشتر از این مبلغ وثیقه بگذارد. بر خلاف سیستم مالی سنتی، هیچ سیستم یا روش اعتباردهی برای تعیین سیستماتیک این که آیا وام گیرنده قادر به پرداخت وام با بهره است یا خیر، وجود ندارد.

این بدان معناست که بر خلاف وام های سنتی ارائه شده توسط بانک ها که ممکن است به وثیقه کمتری نیاز داشته باشند، کاربران آوه مجبورند ارزهای رمزپایه با ارزش خیلی بیشتر از مبلغ وام مورد نظر خود در این پروتکل قفل کنند.

چنین محدودیتی نشان می دهد که آوه یک سیستم سرمایه ناکارآمد است. آوه از کاربران می خواهد مبالغ زیادی از سرمایه خود را برای دریافت وام وثیقه کنند و این کار را برای سرمایه گذاران جزئی سخت می کند. البته این کار برای محافظت از وام دهندگان انجام می شود.

چگونه کار با آوه را می توان شروع کرد؟

قبل از شروع فعالیت در این پلتفرم، باید تصمیمات اساسی بگیرید. ابتدا باید تصمیم بگیرید که آیا می‌خواهید ارزهای خود را وام بدهید و از این طریق کسب سود کنید یا این که می‌خواهید وام بگیرید. در هر صورت باید یک کیف پول داشته باشید. برای این کار می‌توانید از یکی از کیف پول‌های لجر، مای اتر والت، کوین بیس والت و متامسک استفاده کنید.

بعد از انتخاب و نصب کیف پول، آن را به پروتکل آوه متصل کنید. نحوه اتصال کیف پول شما به سایتی که انتخاب می کنید، بستگی دارد.

وام دهی و کسب سود با آوه

بعد از نصب کیف پول و واریز ارز رمزنگاری به آن، وارد اپلیکیشن Aave شوید و کیف پول های پشتیبانی شده خود را به آن متصل نمایید. سپس، بازار مورد نظر خود را انتخاب کنید.

برای واریز به پروتکل آوه به بخش “Deposit” آن بروید. در این بخش فهرستی از ارزهای رمزنگاری پشتیبانی شده را مشاهده خواهید کرد. ارز مورد نظر خود را از این فهرست انتخاب کنید. برای انتخاب راحت تر، آوه در کنار هر ارز رمزنگاری، سود سالانه آن را درج کرده است. البته باید توجه داشته باشید که این نرخ ها ثابت نیستند و بسته به نرخ بهره و نرخ وام متغیر هستند.

وقتی نرخ بهره بالاتر می رود، سود سپرده گذاران بیشتر می شود. آنها همچنین بخشی از کارمزد وام های فلش را دریافت خواهند کرد. محدودیتی برای واریز وجود ندارد. اما واریزی های کم مقرون به صرفه نیستند، چون ممکن است این تراکنش ها هزینه ای بیشتر از درآمد و پاداش برای واریز کننده به همراه داشته باشند. 

قرض گرفتن از آوه

برای گرفتن وام به بخش “Borrow” در اپلیکیشن آوه بروید و ارز رمزنگاری مورد نظر خود و مقدار آن را انتخاب کنید. سپس با واریز دارایی، وثیقه لازم برای وام را تهیه کنید. ارزش وثیقه ای که می گذارید مستقیما به مبلغ وام بستگی دارد که در بالا توضیح داده شد.

نکته بعدی، مقدار نقدینگی دارایی است که قصد وام گرفتن آن را دارید. قبل از کامل کردن فرایند وام گیری، مشخص کنید که آیا می خواهید وام با نرخ بهره ثابت دریافت کنید یا با نرخ متغیر. نرخ بهره متغیر بر اساس عرضه و تقاضا معین می شود و نرخ ثابت در بازه کوتاه مدت و براساس تغییرات بازار محاسبه می شود. 

وام فلش

بسیاری از افراد وام‌های فلش (Flash loans) یا وام‌های سریع را نسل بعدی امور مالی می‌نامند. وام‌های فلش، بی‌تردید مهم‌ترین بخش پروتکل آوه در دنیای دیفای هستند که به کاربران اجازه می‌دهند مقادیر زیادی ارز رمزنگاری را بدون هیچ وثیقه‌ای وام بگیرند.

نحوه کار این وام ها در سطح فنی کاملا پیچیده است، اما درک آن از نظر مفهومی آسان است. در این مدل، ارز رمزنگاری وام گرفته شده باید تا زمان استخراج بلاک بعدی اتریوم بازپرداخت شود. اگر این اتفاق رخ ندهد، تمام تراکنش های صورت گرفته در آن بازه زمانی لغو می شوند. کارمزد برای هر وام فلش 0.3 درصد در نظر گرفته می شود.

با توجه به مدت زمان فوق العاده کمی که می توان آن دارایی را قرض گرفت، ممکن است از خود بپرسید که چطور این ویژگی می تواند مفید باشد؟ هر چند باورش سخت است، ظرفیت های این شکل از وام مانند دیفای هنوز کامل درک نشده اند.

در حال حاضر، وام های فلش سه کاربرد اصلی دارند. معامله دارایی در جایی دیگر برای کسب سود (موسوم به آربیتراژ)، بازپرداخت وام در سایر پروتکل های وام دهی و مبادله وثیقه ای که در حال حاضر روی آن وام گرفته شده است.

وام فلش این امکان را برای سرمایه گذاران جزئی فراهم می کند تا با سرمایه کم خود از فرصت های آربیتراژ استفاده کنند. آربیتراژ به معنی کسب سود از اختلاف قیمت یک دارایی در دو یا چند بازار است. برای مثال، قیمت اتریوم در صرافی یونی سواپ در سطح 500 یو اس دی کوین و در یک صرافی دیگر در سطح 505 یو اس دی کوین است، معامله گر می تواند با گرفتن مقدار زیادی یو اس دی کوین و انجام سریع تراکنش ها، از این اختلاف قیمت سود کسب کند.

حرف پایانی

بازارهای پول غیرمتمرکز مانند آوه و کامپوند، زمینه را برای یک سیستم مالی بازتر با قابلیت دسترسی بیشتر فراهم می کند. آوه یک پروژه جالب دیفای است که به کاربران ارز رمزنگاری اجازه دسترسی به وجوه و خدمات را بدون واسطه می دهد.

توکن آوه نیز پیشرفت امیدوارکننده ای دارد. دارندگان این توکن می توانند درباره پیشنهادات ارتقا آوه بحث کنند و رای دهند. این همچنین از پروتکل در برابر حوادث قوی سیاه محافظت می کند.