آنچه باید در مورد هاردفورک آلونزو در شبکه کاردانو بدانید

به روزرسانی آلونزو(Alonzo) کاردانو این شبکه را به قابلیت‌های کامل خود نزدیک می‌کند. هاردفورک آلونزو یک به روزرسانی بزرگ در شبکه کاردانو است که اجرای قراردادهای هوشمند را امکان‌پذیر می‌کند. قراردادهای هوشمند بخش‌هایی از کد رایانه هستند که در صورت برآورده شدن شرایط از پیش تعیین شده به طور خودکار اجرا می‌شوند. پس از این به روزرسانی، همه می توانند قراردادهای هوشمند خود را بر روی بلاک چین کاردانو ایجاد و منتشر کنند و راه را برای اپلیکیشن های غیرمتمرکز بومی (dapps) هموار کنند.

به روزرسانی سیستم که انتظار می رود در سه ماهه سوم به طور کامل انجام شود، به معنی پایان مرحله “شِلی” کاردانو و آغاز  مرحله “گوگن” است. اگرچه تاریخ مشخصی برای پایان هاردفورک آلونزو وجود ندارد، توسعه‌دهندگان شبکه با جدیت روی شبکه‌های آزمایشی کار می‌کنند و به یک نقشه راه مشخص با نقاط عطف خاص در قالب “مراحل” پایبند هستند.

مراحل توسعه شبکه کاردانو

نقشه راه توسعه کاردانو به شش مرحله اصلی تقسیم می شود که تمرکز همه آنها بر گسترش قابلیت‌ها و عملکرد شبکه است.

• بایرون (Byron): کد پایه کاردانو را اجرا می‌کند. بایرون به کاربران این امکان را می‌دهد تا ارز کاردانو را مبادله کرده و با الگوریتم اجماع اثبات سهام خود آن را استخراج کنند.
• شِلی (Shelley): این مرحله روی غیرمتمرکز کردن شبکه با ایجاد انگیزه در کاربران برای میزبانی نودهای شان تمرکز دارد. هدف اصلی این مرحله این است که اطمینان حاصل شود که نودها یا کامپیوترهای شخصی توسط گروه‌های مختلفی از شرکت کنندگان شبکه اداره می‌شوند نه توسط یک گروه کوچک و متمرکز از کاربران. 
• گوگن (Goguen): در این مرحله قراردادهای هوشمند شبکه راه اندازی می‌شوند. این قابلیت به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا اپلیکیشن‌های غیر متمرکز خود را بر روی بلاک چین کاردانو ایجاد کنند.
• باشو (Basho): عملکرد اصلی شبکه کاردانو را بهبود می‌بخشد تا بتواند تراکنش‌های بیشتری را پردازش کند. در این مرحله همچنین زنجیره‌های جانبی  (که ابزاری برای مقیاس‌پذیری شبکه با استفاده از چندین بلاک چین است) معرفی خواهند شد.
• وُلتِر (Voltaire): در این مرحله، سیستم رای‌گیری و خزانه‌داری برای حکمرانی مستقل اضافه خواهد شد. کاربران قادر خواهند بود وجوه خود را سپرده‌گذاری کنند تا در توسعه آینده شبکه نقش داشته باشند.

مراحل پایانی دوره شلی

در حال حاضر، کاردانو در مراحل پایانی دوره شِلی است. در این مرحله مجموعه‌ای از ویژگی‌های جدید به شبکه کاردانو اضافه شده‌اند. مانند : پروتکل اثبات سهام معروف به اوروبوروس (Ouroboros)، طرح تشویق و تفویض اختیار که به مشارکت‌کنندگان پاداش می‌دهد و پشتیبانی قوی از کیف پول.

ارائه پاداش به کسانی که نودهای کامل را اجرا می‌کنند، موجب تشویق افراد به مشارکت در شبکه و همچنین رشد شبکه کاردانو می‌شود.

شِلی در 29 جولای سال 2020 راه‌اندازی شد و از آن زمان تاکنون دو هاردفورک را معرفی کرده است: آلِگرا (Allegra) و مری (Mary). آلگرا مکانیسم قفل توکن را  ارائه کرد که به کاربران اجازه می‌دهد تا توکن‌های کاردانو را برای رای‌گیری زنجیره ای قفل کنند. از سوی دیگر، مری پشتیبانی از توکن‌های بومی کاردانو (CNT) را ارائه داد. این توکن‌ها شبیه توکنهای ERC  شبکه اتریوم هستند و کاربران را قادر می‌سازد تا توکنهای خود را از جمله توکن‌های غیرقابل تعویض (NFT) در بلاک چین کاردانو ایجاد و عرضه کنند.

کاردانو با استفاده از ” هاردفورک ترکیبی” خود عمل می‌کند؛ سیستمی که دو پروتکل مختلف (مانند بایرون و شلی) را در یک دفتر کل ترکیب می‌کند تا از انتقال روان بین مراحل اطمینان حاصل شود. یکی از مشکلاتی که توسعه‌دهندگان کاردانو با هاردفورک‌ها مشاهده کردند این بود که پس از توافق با هاردفورک، هنوز بخش قابل توجهی از جامعه هستند که از نسخه جدید استفاده نمی کنند. دلیلش این است که یا آنها با تغییرات موافقت نکرده‌اند یا به روزرسانی را انجام نمی‌دهند. در هر صورت، هاردفورک ترکیبی به نودها اجازه می‌دهد تا چندین نسخه را به طور همزمان اجرا کنند.

مراحل آلونزو

هاردفورک آلونزو به سه مرحله اصلی با کدگذاری رنگ تقسیم می شود:

• آلونزو آبی (Alonzo Blue)
• آلونزو سفید (Alonzo White)
• آلونزو بنفش (Alonzo Purple)

همچنین دو مرحله کوچکتر پس از آلونزو بنفش وجود دارد که ” آلونزو قرمز (Alonzo Red) و آلونزو سیاه (Alonzo Black) نام دارند. اساسا، هر مرحله کاربران بیشتری را به شبکه آزمایشی اضافه می‌کند و باگ‌هایی را که ممکن است نیاز به رفع داشته باشند، شناسایی می‌کند.

آلونزو آبی

آلونزو آبی قراردادهای هوشمند را با حدود 50 مشارکت کننده فنی، عمدتا اپراتورهای استخر سهام (SPO) راه اندازی کرد. خطاهای نامعتبر و سایر اشکالات در این مرحله شناسایی و برطرف شدند. انتظار می‌رود که این باگ‌ها در طول اجرای آزمایشی آلونزو، ظاهر و رفع شوند.

آلونزو سفید

آلونزو سفید ویژگی‌های بیشتر و طیف گسترده‌ای از مشارکت‌کنندگان را به مرحله آلونزو آبی اضافه می‌کند. صدها کاربر جدید از نوعی ” تمرینات بوت کمپ” استفاده خواهند کرد که قابلیت‌های شبکه را تست می کند. این تست توسط IOG ( شرکت توسعه‌دهنده کاردانو با مدیریت چارلز هاسکینسون) انجام می‌شود. انتظار می‌رود این مرحله حدود دو تا چهار هفته طول بکشد.

آلونزو بنفش

آلونزو بنفش یک شبکه آزمایشی کاملا عمومی خواهد بود و در آن هزاران شرکت کننده به شبکه ملحق خواهند شد.  این مرحله خاص به دو بخش مجزا تقسیم می‌شود: ” بنفش روشن” و “بنفش تیره”. مورد اول اجرای قراردادهای هوشمند ساده را امکان‌پذیر می‌کند، در حالی که دومی قراردادهای هوشمند پیچیدهتر را ممکن می‌سازد.

سپس نوبت به مراحل آلونزو قرمز و آلونزو سیاه می‌رسد که برای رفع یا پاکسازی باگ‌های نهایی جهت آماده‌سازی نسخه نهایی هاردفورک اختصاص داده شده‌اند. پس از عبور از این مرحله، هرگونه تغییر در هاردفورک بسیار دشوار خواهد بود. بنابراین، مهم است که به این دو مرحله دقت زیادی شود.

مرحله‌بندی تضمین کیفیت را افزایش می‌دهد، زیرا کد فریز شده و صرافی ها برای هاردفورک کاردانو آماده می‌شوند. شبکه اصلی آلونزو کد نهایی را به طور رسمی راه‌اندازی می‌کند.

مرحله گوگن به دلیل قابلیتهای جدید قرارداد هوشمند آلونزو، امکان توسعه اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (dapps) را در شبکه کاردانو فراهم می‌کند. قراردادهای هوشمند اجزای اصلی این اپلیکیشن‌ها هستند که آنها را قادر می سازند بدون نهادهای واسطه فعالیت کنند. یک پلتفرم ساخت قرارداد هوشمند به نام پلتفرم پلوتوس (Plutus Platform) قرار است در این مرحله راه‌اندازی شود که به کاربران فنی و غیرفنی اجاز ساختن اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز را می دهد.

پلوتوس چیست؟

پلوتوس از زبان برنامه‌نویسی کاردانو یعنی هسکل (Haskell) استفاده می‌کند. پلوتوس و هسکل از یک کد پایه یکسان برای توسعه برون و درون زنجیره ای استفاده می‌کنند. این بدان معناست که زبان برنامه‌نویسی آنها یکی است به طوری که هنگام توسعه قراردادهای هوشمند، هیچ مشکلی با زبان‌های برنامه‌نویسی ایجاد نمی‌شود. این به قراردادهای پلوتوس اجازه می‌دهد تا ساده‌تر شده و تست شوند. این به توسعه دهندگان امکان می‌دهد تا محصولات خود را برای بارهای بسیار شدیدتر مانند میزبانی نهادهای سرمایه‌گذاری بزرگ یا دولت‌ها کامل کنند.

هاسکینسون در توضیح علت انتخاب زبان برنامه‌نویسی هسکل گفت که این یک کد با اطمینان بسیار بالا است و با هدف توسعه‌دهنده کاملا مطابقت دارد.

در بسیاری از موارد در بخش بلاک چین، کد با هدف توسعه‌دهنده مطابقت کامل ندارد و در نتیجه، میلیون ها دلار به سرقت می‌رود یا  اپلیکیشن ها خراب می‌شوند. مانند آنچه پس از اجرا نشدن کامل قرارداد هوشمند سالیدیتی به وقوع پیوست و منجر به هک سازمان مستقل غیر متمرکز (دائو) شد.

در زبان برنامه‌نویسی هسکل، کد با هدف مطابقت دارد. اگرچه این زبان پیچیده است، اما دقیق طراحی شده است.

پلوتوس کُور

سپس پلوتوس کُور خواهد بود؛ این زبان برنامه‌نویسی است که قراردادهای هوشمند را به بلاک چین کاردانو متصل می‌کند.  پس از آن که توسعه دهنده کد خود را با پلوتوس ایجاد کرد، در پلوتوس کور کامپایل شده و برای  بلاک چین کاردانو ساده می‌شود. این روش به کاردانو امکان می‌دهد تا داده‌ها را بهتر مدیریت کند و فضای دیسک کم‌تری در بلاک چین واقعی اشغال کند.

برای علاقه‌مندانی که زیاد فنی نیستند، زبان برنامه‌نویسی مارلو وجود دارد. این زبان به کاربرانی که هیچ گونه قابلیت برنامه‌نویسی پیشرفته ندارند، اجازه می‌دهد تا قراردادهای هوشمند خود را ایجاد و آزمایش کنند. مارلو در بالای هسکل و پلوتوس ساخته شده، اما می‌توان آن را جزء اصلی قراردادهای هوشمند دانست.

با آسان‌تر شدن ایجاد قراردادهای هوشمند و توسعه بیشتر شبکه کاردانو، پروژه‌های زیادی می توانند بر روی این شبکه ساخته شوند. اگر به اتریوم نگاه کنید، می‌توانید صدها پروژه  ( از جمله آوه، یونی سواپ و غیره) را مشاهده کنید که می‌توانند مجددا به شبکه کاردانو منتقل، تکرار و حتی ارتقا داده شوند. پروژه‌هایی که به دنبال سرعت بیشتر انجام تراکنش‌ها هستند، می توانند سود زیادی از کارمزد پایین تراکنش‌ها در کاردانو کسب کنند. در حال حاضر، بیش از 65 پروژه (از جمله استاسیس، مینی سواپ، سینتسیس و کاردوالت) متعهد شده‌اند که همراه با آلونزو در کاردانو  راه‌اندازی شوند.

با توجه به ساخت راحت‌تر اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز،  پروژه‌های بیشتری جذب کاردانو خواهند شد. هاسکینسون خاطر نشان کرد که این پروژه‌ها در نهایت با بسیاری از موسسات مالی واقعی رقابت خواهند کرد و هدف آنها جایگزینی این موسسات با سیستم‌های عادلانه‌تر و اعطای آزادی اقتصادی به افراد نیازمند است.