معامله مارجین چیست و چگونه از آن در معاملات رمزنگاری استفاده می شود

معاملات مارجین یک استراتژی پیشرفته برای معامله دارایی ها با استفاده از وجوه ارائه شده توسط شخص ثالث است؛ به عبارت دیگر، معامله گر در این نوع معامله دارایی ها را از کارگزار قرض (وام) می گیرد. 

معامله مارجین چیست؟

معامله مارجین به معامله گران اجازه می دهد تا به مبالغ بیشتری از سرمایه دسترسی داشته باشد و بیشتر از حد معمول سرمایه گذاری کند. اساسا، این معاملات دستاوردهای خوبی دارند و در صورت موفق بودن آن، معامله گران می توانند به سودهای بیشتری دست پیدا کنند. در عین حال، معاملات مارجین ریسک بسیار بالایی نیز دارند و اگر معامله ای ناموفق باشد، معامله گر تمام وجوه خود را از دست خواهد داد.

معاملات مارجین این امکان را برای معامله گر فراهم می کند تا در حد توان خود (بسته به پلتفرم و آنچه که ارائه می دهد می تواند حتی تا 100 برابر بیشتر) سرمایه گذاری کند. اما اگر معامله موفقیت آمیز نباشد، این سرمایه گذار تمام وجوه خود را از دست خواهد داد. به عبارت دیگر، اگر یک معامله گر با مارجین 50 برابر معامله کند، می تواند پنجاه برابر بیشتر از وجوه سرمایه گذاری شده خود سود کسب کند. اما اگر ضرر کند، کل مبلغ اولیه سرمایه گذاری شده از بین خواهد رفت.

بازدهی بالای معاملات مارجین باعث محبوبیت این معاملات در بازارهای کم نوسان، به ویژه بازار بین المللی فارکس، شده است. با این حال، بازراهای سهام، کالا و ارزهای رمزنگاری نیز معاملات مارجین را پشتیبانی می کنند. استراتژی معاملات مارجین اغلب برای دارایی هایی کم نوسان استفاده می شود، چون پیش بینی حرکت قیمت آنها آسان تر و سودآوری بالاتری دارند.

وجوه وام گرفته شده در بازارهای سنتی، معمولا توسط یک کارگزاری سرمایه گذاری تامین می شوند. اما در بازار ارزهای رمزنگاری، معامله گران وجوه را تامین می کنند و آنها سود خود را بر اساس تقاضای بازار برای وجوه مارجین کسب می کنند. برخی از صرافی ها نیز وجوه مارجین را در اختیار کاربران خود قرار می دهند.

معاملات مارجین چگونه کار می کنند؟

وقتی یک معامله مارجین آغاز می شود، معامله گر ملزم به پرداخت درصدی از کل ارزش سفارش خواهد شد. مبلغ سرمایه گذاری شده اولیه مارجین نام دارد و ارتباط نزدیکی با مفهوم اهرم دارد. به عبارت دیگر، از حساب های معاملات مارجین برای ایجاد معاملات اهرمی استفاده می شود و اهرم نسبت وجوه قرض گرفته شده به مارجین است. برای مثال، برای باز کردن موقعیت 10000 دلار با اهرم 10 به یک، یک معامله گر باید 1000 دلار از سرمایه خود را سپرده گذاری کند.

به طور طبیعی، پلتفرم های معاملاتی و بازارها مجموعه متمایزی از قوانین و نرخ اهرم را ارائه می دهند. برای مثال، در بازار سهام نسبت 2 به 1، یک نسبت معمولی است، در حالی که قراردادهای آتی  اغلب با اهرم 15 به 1 معامله می شوند. در مورد کارگزاری های فارکس، بیشتر اوقات نسبت اهرم معاملات مارجین 50 به 1 است، اما در برخی موارد از نسبت 100 به 1 و 200 به 1 نیز استفاده می شود. وقتی صحبت از بازار ارزهای رمزنگاری به میان می آید، این نسبت ها از 2 به 1 تا 100 به 1 متغیر هستند معامله گران اغلب از اصطلاح (X, 2X , 5X, 10X, 100X) استفاده می کنند.

از معاملات مارجین می توان برای باز کردن موقعیت های لانگ (خرید) و شورت (فروش) استفاده کرد. یک موقعیت لانگ فرضیه افزایش قیمت دارایی و موقعیت شورت کاهش قیمت را منعکس می کند. تا زمانی که موقعیت مارجین باز باشد، دارایی های معامله گر وثیقه ای برای وجوه قرض گرفته شده وی خواهند بود. معامله گران باید این را بدانند، چون بیشتر کارگزاران این حق را برای خود محفوظ می دارند که در صورت حرکت بازار بر خلاف موقعیت آنها، دارایی های به وثیقه گذاشته شده را بفروشند.

مزایا و معایب معاملات مارجین

بارزترین مزیت معاملات مارجین این واقعیت است که به دلیل ارزش نسبی بالای موقعیت ها، می تواند سود قابل توجهی را به همراه داشته باشد. علاوه بر این، معاملات مارجین برای متنوع سازی پرتفوی مفید هستند، زیرا معامله گران می توانند چندین موقعیت با سرمایه نسبتا کم باز کنند. داشتن یک حساب مارجین ممکن است به کاربران کمک کند تا بدون نیاز به جابجایی مبالغ زیادی به حساب خود، به راحتی و سریع وارد موقعیت مورد نظر خود شوند.

معاملات مارجین معایبی هم دارند. همانطور که این معاملات سود را تا سطح قابل توجهی افزایش می دهند، می توانند به ضرر و زیان های هنگفتی نیز منجر شوند. بر خلاف معاملات نقدی، معاملات مارجین ضررهایی را به دنبال دارد که بیش از سرمایه اولیه معامله گران هستند، به همین خاطر یک روش معاملاتی پر ریسک به حساب می آید. بسته به میزان اهرم استفاده شده توسط یک معامله گر، حتی کاهش اندک قیمت در بازار نیز ممکن است ضررهای چشمگیری را به همراه داشته باشد. به همین دلیل سرمایه گذارانی که تصمیم به استفاده از معاملات مارجین می گیرند، باید از استراتژی های مدیریت ریسک مناسب و همچنین ابزارهای کاهش ریسک، مانند سفارشات استاپ لیمیت، استفاده کنند.

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انواع سفارش ها به مطلب زیر رجوع کنید:

بررسی انواع سفارش‌ها در صرافی های رمزنگاری

معاملات مارجین در بازار ارز رمزنگاری

معاملات مارجین ذاتا ریسک بالایی نسبت به معاملات عادی دارند. اما وقتی که صحبت از ارز رمزنگاری می شود، ریسک ها حتی بیشتر هم می شوند. با توجه به سطح بالای نوسانات در بازار ارز رمزنگاری، معامله گران مارجین ارز رمزنگاری باید بسیار مراقب باشند. اگرچه ممکن است استراتژی های پوشش و مدیریت ریسک مفید واقع شوند، معاملات مارجین برای مبتدیان گزینه مناسبی نیستند.

توانایی تجزیه و تحلیل نمودارها، شناسایی روندها و تعیین نقاط ورود و خروج، ریسک های مربوط به معاملات مارجین را بر طرف نمی کنند، اما ممکن است به پیش بینی بهتر ریسک ها و معامله موفقیت آمیز کمک کنند. بنابراین، به کاربران توصیه می شود که قبل از استفاده از اهرم در معاملات ارز رمزنگاری، ابتدا دانش خود را درباره تحلیل تکنیکال بالا ببرند و در معاملات نقدی (اسپات) به اندازه کافی تجربه کسب کنند. 

برای سرمایه گذارانی که قدرت ریسک پذیری ندارند تا خودشان در معاملات مارجین شرکت کنند، روش دیگری برای سودآوری از روش های معاملات اهرمی وجود دارد. برخی از پلتفرم ها و صرافی های ارز رمزنگاری یک ویژگی به نام بودجه مارجین ارائه می دهند که در آن کاربران می توانند وجوه خود را به صورت وام در اختیار سایر معامله گران مارجین قرار دهند.

معمولا این فرایند از شرایط خاص پیروی می کند و نرخ بهره متغیری دارد. اگر یک معامله گر شرایط و پیشنهاد را بپذیرد، باید علاوه بر پس دادن وام به ارائه دهنده، سود توافق شده را هم بپردازد. اگرچه ممکن است مکانیسم ها از یک صرافی به صرافی دیگر متفاوت باشند، تامین وجوه مارجین ریسک نسبتا پایینی دارد. به همین دلیل می توان موقعیت های اهرم شده را منتفی کرد تا از ضررهای زیاد جلوگیری کند. با این وجود، کاربران برای تامین وجوه مارجین، باید دارایی خود را در کیف پول صرافی نگهداری کنند. 

توضیح برخی اصطلاحات در معاملات مارجین

• مارجین (margin) به درصدی از کل سفارش گفته می شود که معامله گر باید بپردازد.
• اهرم (Leverage) به منزله وامی است که معامله گر برای جبران تفاوت مارجین و کل سفارش از آن استفاده می کند.
• وثیقه (Collateral) وجوهی است که معامله گر در حساب مارجین خود دارد و تضمین می کند که معامله گر قادر به پرداخت بدهی خود به کارگزار است.
• مارجین کال (margin call) درخواستی از طرف کارگزار است که از معامله گر می خواهد وجوه بیشتری به حساب مارجین خود واریز کند و اگر معامله گر این وجه را پرداخت نکند، کارگزار برای جبران تفاوت، حق فروش موقعیت را دارد.

سفارش ها در مارجین

سفارش استاپ-لیمیت (stop-limit) معامله ای مشروط است که معامله گر را ملزم به تعیین توقف (شروع از هدف قیمتی مشخص شده برای معامله)، لیمیت (خارج از قیمت هدف معامله) و یک بازه زمانی که در آن سفارش انجام شود، می کند. این هدف ها برای این تعیین می شوند تا معامله دقیقا در زمان مورد نظر معامله گر انجام شود و اگر قیمت فراتر از سطح دلخواه معامله گر برود (بسته به تنظیمات بالا یا پایین باشد)، سفارش لغو می شود. با این حال، گاهی اوقات قیمت به سطح مورد نظر نمی رسد، بنابراین سفارش هرگز انجام نمی شود.

سفارش توقف ضرر (stop-loss) کاملا مشابه سفارش استاپ لیمیت است، چون آنها ابزارهای مناسبی برای معاملات دارای اهرم هستند. یک سفارش توقف ضرر به معامله گر این امکان را می دهد تا حد ضرر خود را تعیین کند. برای مثال، اگر معامله گر حد توقف ضرر را 5 درصد مشخص کند و قیمت دارایی تا همین حد یا بیشتر کاهش یابد، دارایی بلافاصله فروخته می شود. بنابراین، این معامله گر فقط 5 درصد ضرر خواهد کرد نه بیشتر.

سفارش حد ضرر متحرک (trailing stop) نوعی سفارش توقف ضرر است که می توان از آن برای کسب سود نیز استفاده کرد. یک موقعیت معاملاتی با حد زیان ثابت را در نظر بگیرید. بر اساس شرایط نمودار و با توجه به نسبت ریسک به ریوارد معامله، تعیین می‌کنید که به ازای میزان مشخصی از حرکت ها در بازار، حد ضرر نیز به همان اندازه و در مسیر پیشروی، جا ‌به ‌جا شود. این امر تا زمان رسیدن قیمت به حد سود یا حد ضرر (نقاط خروج از معامله) ادامه خواهد داشت. در این نوع سفارش، حد سود ثابت بوده و فقط حد زیان، آن هم صرفاً در مسیر سوددهی معاملات تغییر می کند.