در تاریخ 26 آوریل سال 2011 ، ساتوشی ناکاموتو (خالق بیت کوین) آخرین ایمیل های خود را برای توسعه دهندگان دیگر ارسال کرد و در آنها گفته بود که جامعه نوپای ارز رمزنگاری را ترک می کند تا بر روی پروژه های دیگر کار کند.
خیلی زود سال 2021 فرا رسید و داستان بیت کوین از بسیاری جهات هنوز تازه آغاز شده است. با رسیدن قیمت به بالاترین رکورد در بالای سطح 60000 دلار، اختراع ناکاموتو (یک پول دیجیتال عاری از کنترل هر حزب یا دولت) و ضرورت آن در اقتصاد فعلی بیشتر به رسمیت شناخته می شود.
اکنون، موسیقی دانان، هنرمندان، سیاستمداران و طرفداران حقوق بشر مسیر را برای بیت کوین هموار کرده اند و این ارز در میانه پذیرش عمومی و گسترده قرار دارد. با این حال، چیزهای زیادی در مورد ساتوشی ناکاموتو وجود دارند که هنوز ناشناخته باقی مانده اند.
این مطلب به تحقیق جامع درباره ساتوشی ناکاموتو، هدف او از ایجاد بیت کوین و دلیل تاثیر ادامه دار او بر فضای ارز رمزنگاری پس از سال ها غیبت، می پردازد.
ساتوشی اعتقاد داشت که بیت کوین جایگزینی برای بانکداری مرکزی بود
طی چند سال گذشته، تلاش های زیادی برای تغییر نام ساتوشی به عنوان کسی که به تغییر و تحول در سیستم پرداخت و بانکداری علاقه داشت، صورت گرفته است. بیشتر افراد برای تجزیه و تحلیل خود، مقاله های خبری منتشر شده درباره اولین بلاک بیت کوین را یادآور می شوند.
اما حتی نگاهی فراتر از آنچه که مستقیما در کد وجود داشت، برخی از اولین پیام های عمومی ساتوشی مستقیما در مورد مسائل مربوط به صدور ارز بودند. او در فوریه سال 2009 در فروم ” P2P Foundation” نوشت:
مشکل اصلی ارزهای سنتی تمام اعتمادی است که برای موفقیت و کارآمدی به آن نیاز دارند. باید به بانک مرکزی اعتماد کرد تا ارزش ارز را پایین نیاورد، اما تاریخ ارزهای فیات پر از نقض این اعتماد است. باید به بانک ها اعتماد کرد تا پول ما را نگه دارند و آن را به صورت الکترونیکی منتقل کنند. اما بانک ها این پول را با سود بالا به مردم قرض می دهند و مقدار کمی از آن را پس انداز می کنند.
برخلاف آنچه منتقدان می گویند، ساتوشی مکررا از بانکداری مرکزی و چاپ پول به عنوان موضوعات مورد توجه در اختراع خود یاد کرده است.
ساتوشی بعد از ترک پروژه بیت کوین در پشت صحنه فعال بود
قبل از این تحقیق، معلوم بود که ساتوشی آخرین پیام خود را در دسامبر سال 2010 در فروم بیت کوین منتشر کرده و در تاریخ 26 آوریل سال 2011 پیام نهایی خود را به توسعه دهندگان ارسال کرده است. آنچه در این بین اتفاق افتاد، چندان روشن نبود.
به لطف ایمیل های جدید ارائه شده توسط گاوین اندرسن از اسرار زیادی پرده برداشته شده است. اندرسن توسعه دهنده ای بود که مستقیما با ساتوشی همکاری می کرد و در غیاب او مسئولیت پروژه را بر عهده گرفت.
در واقع، بین ساتوشی و سایر توسعه دهندگان کشمکش هایی وجود داشت که مهمترین آنها در مورد چگونگی مدیریت پروژه بعد از عمومی شدن آن بود.
ساتوشی می دانست که بیت کوین یک پیشرفت علمی است
در اینجا صحبت از یک صفحه فرعی در وب سایت اصلی “Bitcoin.org” است که در آن ساتوشی ادعا می کند که بیت کوین “مسئله فرماندهان بیزانسی” را حل کرده است. از آن زمان به بعد، او به خاطر این کار اعتبار زیادی بدست آورده است.
مسئله فرماندهان بیزانسی شرایط فرضی را بحث می‌کند که در آن افراد باید بدون حضور یک نظارت‌گر مرکزی، در مورد یک اقدام به اجماع برسند.
تا حدودی حیرت انگیز است که فکر کنیم نه تنها ساتوشی توانست چیزی کاملا جدید را اختراع کند، بلکه به طور خاص توانست این دستاورد را در بستر تاریخی قرار دهد و به آن هویت بخشد.
این ثابت می کند که او کاملا مسلط بر تاریخ علوم کامپیوتر بوده و توانسته دستاورد جدید خود را به طور دقیق تعریف کند، اگرچه مدت ها طول خواهد کشید تا دنیا این را درک کند.
ترس ساتوشی از به خطر افتادن بیت کوین
بلاک چین بیت کوین در سال 2010 مورد سو استفاده قرار گرفت و یک باگ منجر به ایجاد میلیاردها بیت کوین شد که سیاست پولی این نرم افزار را نقض کرد.
هرگز انتظار نمی رفت که ساتوشی چنین تحت تاثیر این مشکل قرار بگیرد. جدای رفع این مشکل نادر، ظاهرا او در اقدامات و رهبری خود تغییرات زیادی ایجاد کرده است.
او کمتر با سایر توسعه دهندگان همکاری کرد و بیشتر تمایل به افزودن ویژگی های جدید و به روزرسانی های اعلام نشده در نرم افزار داشت. به طور کلی به نظر می رسد که او وارد یک فاز چهار ماهه شد، چون وسواس زیادی در ایجاد امنیت بیشتر نرم افزار داشت.
در اواخر سال 2010، ساتوشی به این واقعیت واقف بود که بیت کوین مستعد حمله است و تلاش کرد تا به هر قیمتی شده مانع سواستفاده از آن شود.
ساتوشی مانند یک فرمانروای مطلق بیت کوین را اداره می کرد
در حال حاضر، صدها توسعه دهنده در سراسر جهان به طور گسترده با هم همکاری می کنند تا بیت کوین را توسعه دهند. زمانی که ساتوشی این پروژه را ایجاد کرد، او و تعداد معدودی از توسعه دهندگان دیگر بیشتر کارهای پروژه (البته نه تمام کارها) را انجام می دادند.
در ابتدا، برنامه نویسانی در حد و اندازه ساتوشی وجود نداشتند. برنامه نویسان با استعداد بعدا آمدند و تا حد زیادی توسط گاوین اندرسن تشویق شدند تا به یک پروژه مشارکتی و بازتر تحت رهبری او بپیوندند.
با این اوصاف، جالب است بدانید که ساتوشی مانند یک فرمانروای مطلق بیت کوین را اداره می کرد، چون او اغلب کدهای “رسمی” را می نوشت و بقیه آنها را آزمایش می کردند. این کاملا با روش های مقرر در متن باز مطابقت دارد و باورپذیر است که ساتوشی متوجه نبوده که برای غیر متمرکز شدن باید مدل جدیدی را برای مدیریت بیت کوین ابداع کند.
بهتر است که فکر کنیم ساتوشی فقط بخشی از بیت کوین را ایجاد کرده و تکمیل آن از نظر فنی و فلسفی، نتیجه مشارکت سایر توسعه دهندگان بعدی بوده است.
کاربران بیت کوین سرانجام منتقد ساتوشی شدند
شاید بزرگترین نکته شگفت انگیز در این تحقیق پیدا کردن انبوهی از مکالمات بین کاربران بیت کوین در مورد ساتوشی و همچنین تغییر تدریجی نگرش آنها نسبت به او باشد.
این نگرش ها به طور عمده در سه مرحله پیشرفت کردند. اوایل سال 2010 زمانی که بیشتر کاربران در حال کشف این نرم افزار بودند، یک دوره بدون انتقاد وجود داشت. هنگامی که ساتوشی شروع به ادعای اختیارات بیشتر درباره کد کرد، کاربران هشیار شدند و از او انتقاد کردند.
سرانجام در اواخر سال 2010، کاربران کاملا از ساتوشی فاصله گرفتند. گاهی اوقات، برخی از کاربران به صورت گرافیکی درباره جنسیت او شوخی می کردند. آنها آزادانه و به طور آشکار در مورد ناامیدی هایی صحبت می کردند که او به دلیل عدم دسترسی عمومی و عدم توانایی در پاسخگویی به بسیاری از خواسته های آنها بوجود آورده بود.
ساتوشی قبل از خروج از پروژه نام خود را از نرم افزار بیت کوین حذف کرد
آخرین یافته جالب توجه این بود که ساتوشی به طور رسمی “بیت کوین” را ترک کرد، نام خود را از ادعای حق تکثیر نرم افزار حذف کرد و کد را به همه توسعه دهندگان سپرد.
این مطابق با درک ما از ساتوشی به عنوان شخصی است که فداکاری و تسلط کامل او بر امنیت عملیات شخصی به وی اجازه داده تا به امروز مرموز و ناشناس باقی بماند.
این آخرین نشانه است که هرگونه تردید در مورد این که آیا ساتوشی قصد ترک پروژه را داشته یا نه، از بین می برد، اگرچه انگیزه های این حرکت هنوز یک معما باقی مانده است.