Bitcoin : $122613.91 2.13 
Ethereum : $4515.75 0.73 
XRP : $3.03 0.13 
Tether USDt : $1 0.02 
BNB : $1172.85 6.89 
Solana : $230.45 0.42 
USDC : $1 0.02 
Dogecoin : $0.26 0.76 
TRON : $0.34 0.88 
Cardano : $0.86 0.43 
Hyperliquid : $48.98 2.42 
Chainlink : $22.27 1.13 
Ethena USDe : $1 0.03 
Avalanche : $31.19 1.93 
Stellar : $0.4 0.49 
Sui : $3.56 1.21 
Bitcoin Cash : $595.04 1.07 
Hedera : $0.23 0.02 
Litecoin : $119.45 2.09 
UNUS SED LEO : $9.64 0.22 
توسط : قرارداد هوشمند یک پروتکل و چارچوب برای تنظیم قراردادها است. قرارداد هوشمند یک پروتکل ویژه است که جهت همکاری، تایید یا انجام کار و یا عمکرد قرارداد طراحی شده است. قراردادهای هوشمند اجازه انجام معاملات، به صورت قابل اعتماد و تضمین شده بدون نیاز به حضور شخص ثالث را می دهند. این معاملات قابل پیگیری، غیرقابل تغییر و غیر قابل برگشت هستند. قراردادهای هوشمند شامل تمام اطلاعات مربوط به شرایط قرارداد و اجرای تمام اقدامات پیش بینی شده به طور خود کار است.
قراردادهای هوشمند چگونه ایجاد شدند؟
ایده اولیه آن در سال 1994 توسط یک دانشمند در زمینه کامپیوترو رمزنگار به نام نیک سابو ارائه شد.
وی اصول کار را تعریف کرد اما در آن زمان شرایط مناسب و محیایی برای تحقیق وجود نداشت. تا زمانی که فناوری بلاک چین ظهور کرد و شرایط را تغییر داد. بیت کوین پایه ای برای انجام قرارداد در بلاک چین ایجاد کرد. با این حال بیت کوین نمی تواند تمام نیازها را برآورده نماید. با ظهور و ایجاد اتریوم قراردادهای هوشمند ارتقاء یافت و تقریبا تمام موارد و نیازها در آن اعمال شده است و بنابراین انگیزه را برای انجام معاملات افزایش داد.
قرارداد هوشمند چطور کار می کند؟
اصل کار این قراردادها را می توان با کار دستگاه های فروش مقایسه کرد.
در ابتدا درخواست و شرایط قرارداد کد گذاری شده و بر روی یک بلاک از بلاک های بلاک چین قرار می گیرد. این قرارداد در نودهای پلتفرم توزیع شده و چندین بار کپی می شود. پس از انجام این مراحل، عملیات طبق شرایط قرارداد انجام خواهد شد. این برنامه، انجام و اجرای تعهدات قرارداد را به طور خودکار بررسی خواهد کرد.
چه چیزهایی برای ایجاد یک قرارداد هوشمند نیاز است؟
برای ایجاد یک قرارداد هوشمند شما به موارد زیر نیاز دارید:
1) موضوع قرارداد: این برنامه باید به خدمات یا کالاهای تحت قرارداد دسترسی داشته باشد تا بتواند به طور خودکار آنها را قفل کرده و یا باز کند.
2) امضای دیجیتال: تمام شرکت کنندگان با امضای قرارداد توسط کلید خصوصی خود توافقنامه را امضا و شروع خواهند کرد.
3) شرایط قرارداد: شرایط قراردادهای هوشمند به شکل توالی دقیق از عملیاتی است، که باید انجام شود. تمام شرکت کنندگان باید این شرایط را بپذیرند.
4) پلتفرم انحصاری: قراردادهای هوشمند بر روی پلتفرم بلاک چین توسعه یافته، و بین نودهای این پلتفرم توزیع شده است.
از قراردادهای هوشمند کجا می توان استفاده کرد؟
از قراردادهای هوشمند در زمینه های مختلفی می توان استفاده کرد.
انتخابات: نتایج رأی گیری را می توان بر روی بلاک چین قرارداد و در میان شبکه بلاک چین توزیع خواهد شد. تمام داده ها رمزنگاری شده و ناشناس است. این روش امکان هرگونه دستکاری و تخلف را غیرممکن می کند.
خدمات و زنجیره تامین: زنجیره تامین به طورکلی طولانی است و شامل موارد متعددی است. انجام هربخش از آن نیازمند تایید و به سرانجام رسیدن بخش قبلی است. این موارد طولانی و زمانبر خواهد بود. در یک قرارداد هوشمند، هریک از شرکت کنندگان می توانند پیشرفت مراحل را ببینند و مدت زمان انجام را بررسی نمایند. قراردادهای هوشمند شفافیت انجام قرارداد، تضمین انجام آن بدون تخلف و همچنین امکان ردیابی حمل و نقل را فراهم می آورد.
از دیگر کاربردهای قراردادهای هوشمند می توان استفاده از آن در سیستم های بانکی، بیمه، ثبت املاک و غیره را نام برد.
مزایای قراردادهای هوشمند چیست؟
قراردادهای هوشمند از مزایای فن آوری بلاک چین استفاده می کنند. قراردادهای هوشمند موارد زیر را ارائه می دهند:
1) امنیت: قراردادهای هوشمند رمزنگاری شده و بین نودها توزیع می شوند. این کار تضمین می کند که بدون تایید و اجازه تمام افراد تغییری در قرارداد ایجاد نخواهد شد.
2) سریع و کم هزینه بودن: اکثر فرایندها به صورت خودکار و بدون واسطه و بنابراین با کمترین هزینه انجام می شود.
3) استانداردسازی: در حال حاضر طیف وسیعی از انواع مختلف قراردادهای هوشمند وجود دارند. می توان براساس نیاز، یکی از این قراردادها را مورد استفاده قرارداد.
نکات منفی قراردادهای هوشمند چیست؟
با وجود تمام این موارد قراردادهای هوشمند خالی از اشکال نیستند. برخی مشکلات قراردادهای هوشمند عبارتند از:
1) عوامل انسانی: کدهای برنامه نویسی برای قراردادهای هوشمند توسط عوامل انسانی نوشته می شوند. بنابراین ممکن است دارای اشتباهاتی نیز باشد. اگر قرارداد بر روی بلاک چین باشد، امکان تغییر نخواهد داشت. DAO مثال خوبی از خطای انسانی است. اشتباهات برنامه نویسان در مورد مقدار هزینه برای کاربران و شرکت بود. هکرها از این اشتباه سوء استفاده کرده و توانستند در حدود 60 میلیون دلار از آن خارج کنند.
2) درچارچوب قوانین دولت ها نبودن: درحال حاضر قوانین قراردادهای هوشمند توسط دولت ها تنظیم نشده است. بنابراین اگر دولت یا نهادی تصمیم به ایجاد یک چارپوب قانونی برای قراردادهای هوشمند داشته باشد، این مسئله می تواند مشکل ساز شود.
3) هزینه های پیاده سازی: قراردادهای هوشمند بدون برنامه قابل اجرا نیستند. بنابراین لازم است یک برنامه نویس باتجربه و ماهر در بین اعضا یک تیم وجود داشته باشد تا قراردادهای ناکارآمد و ضعیف مجددا بررسی شده و بتوان ساختار داخلی یک شرکت را براساس فن آوری بلاک چین بنیاد نهاد.
خوبه عالی