تنظیم قوانین برای ارزهای رمزنگاری، اولویت اول دولت های جهان

با رشد اخیر محبوبیت ارزهای رمزنگاری و همچنین بروز سرقت های سایبری و سوء استفاده ها از این بازار، برطرف سازی مشکلات و معضلات ارزهای رمزنگاری به یک اولویت در دولت های جهان تبدیل شده است.
ماهیت ارزهای رمزنگاری، سیستم های نامتمرکز و مستقل، تهدیدی جدی برای ساختار فعلی اقتصادی جهان است. اما یک مسئله خطرناکتر از نظر دولت های جهان، امنیت در معرض خطر سرمایه گذاران عادی می باشد.
هک های صرافی های بزرگی از جمله بیتامب، حملات به شبکه های رمزنگاری شخصی مانند ZenCash و حملات پولشویی به تقریبا هر سایت معروف رمزنگاری، باعث شده تا جهان، شمار زیادی از این حوادث را در نتیجه ی عدم بلوغ و تکامل ارزهای رمزنگاری تلقی کند.
اغلب هیچ کس مسئولیت سرمایه گذارانی که قربانی این جنایات می شوند را به عهده نمی گیرد و آنها وقت خود را بیهوده در انتظار حفاظت از طریق کمیسیون بورس و اوراق بهادار تلف می کنند.
چالش های وضع قوانین یک فناوری جدید:
ایجاد قانون گذاری موثر برای بلاک چین که بتوان آن را برنامه ریزی و اجرا کرد مستلزم این است که قانون گذاران از پیچیدگی ها و حساسیت های این فناوری در حال تحول مطلع باشند. رسیدن به این درجه از آگاهی همانند یک مانع برای خیلی از دولت ها محسوب می شود. بعضی از دولت ها مثل چین، ناگزیر متوسل به ممنوعیت تمام ارزهای رمزنگاری شده اند، اگر چه این کار در کشوری که رهبر استخراج سازی بیت کوین جهان است، نا کارآمد است.
کشورهای دیگری مثل کره جنوبی و انگلستان وقت خود را برای تنظیم مقررات صرف می کنند و امید دارند توافقی توسعه دهند که هم برای سرمایه گذران مناسب بوده و هم قابل به اجرا باشد.
جان سالمون، سهامدار و شریک Hogan Lovells یک شرکت بین المللی حقوقی در لندن، می گوید:
” این بازار کمتر از یک درصد تولید ناخالص داخلی دارد. از اینرو قانون گذاران نگران تاثیرات انعطاف پذیری مالی نیستند.”
او اضافه می کند:
“همه می دانند که کلاهبرداری ها در پشت صحنه ارزهای رمزنگاری قرار گرفته اند، اما ما نمی خواهیم این صنعت از بین رود. اگر قوانین ارزهای رمزنگاری به موقع از راه برسند، ما می توانیم به قوانین بد و ضعیف خاتمه دهیم.”
رایان زاگونه مدیر روابط قضایی ریپل، به شکلی خلاصه می گوید: “آنچه که می بینیم یک گفتگوی جهانی در مورد ایجاد تعادل بین ریسک و نوآوری است.”
خوشبختانه، بسیاری از رهبران جهان از این فناوری جدید با آغوش باز استقبال می کنند اما ما هنوز در مرحله ای قرار داریم که می خواهیم بدانیم چگونه و چه زمانی می توانیم آنها را با تنظیم مقررات جدید کنترل کنیم و اینکه آیا این کنترل ها موثر واقع می شوند یا خیر؟